عصرایران - انتخابات ، مظهر وفاق ملی و اراده جمعی هر ملتی است و این مهم در ایران ، به دلایلی که بر همه آشکار است ، اهمیتی دیگرگون نیز دارد.
در تمام سه و نیم دهه اخیر ، بخش مهمی از قدرت های بزرگ جهان ، به نحوی درگیر پروژه اسقاط نظام در ایران بوده اند که شرح آن تکرار مکررات است.
آنچه اما جمهوری اسلامی را از همچنان پابرحا نگه داشته ، نه سلاحهای فوق مدرن اتمی اش بوده ، نه اقتصاد قَدَر قدرتش و نه نفوذش در دنیای دیپلماسی!
جمهوری اسلامی ایران را تا کنون ، تنها یک عامل حفظ کرده است: "مردم".
"مردم" به این دلیل از نظام جمهوری اسلامی مراقبت کرده اند که آن را حکومتی دانسته اند که اولاً خاستگاهی مردمی دارد و ثانیاً با رأی ونظر مردم اداره شده است و الّا اگر با رژیمی مانند حکومت پهلوی مواجه بودند که نه ریشه مردمی داشت و نه رأی مردم را محترم می شمرد ، هرگز خود را برای دفاع از آن به رنج و زحمت نمی انداختند.
از این رو ، هر اقدامی که باعث شود مشارکت مردم در انتخابات ، کمرنگ شود ، قطعاً اقدامی علیه نظام جمهوری اسلامی خواهد بود زیرا پشتوانه مردمی نظام را به چالش می کشد.
این اقدام می تواند در قالب های مختلفب انجام شود ؛ ممکن است عده ای با شعار تحریم انتخابات بکوشند مردم را از رفتن به پای صندوق های رأی بازدارند و بدین ترتیب با ایجاد شکاف بین اراده آنها و حکومت ، پروژه مشروعیت زدایی از نظام را پیش ببرند.
این ، عیان ترین شکل ممکن در راستای مشارکت زدایی است که از سوی مخالفان شناسنامه دار نظام پیگیری می شود و نوعاً نیز با شکست مواجه شده است.
اما شکل دیگر مشارکت زدایی ، می تواند از سوی نیروهای وفادار به نظام صورت گیرد!
همان گونه که ذکر شد ، بقای نظام ، تنها با اتکاء به مردم میسر است و اگر زمینه لازم برای مشارکت "همگانی" در انتخابات فراهم نیاید ، به همان میزان که از مشارکت کاسته می شود ، از استحکام نظام نیز کم می شود.
راز تأکیدات مکرر امام (ره) و رهبری بر مشارکت حداکثری مردم با "حضور همه سلائق سیاسی در انتخابات" نیز همین است.
فراموش نکنیم که مردم ایران ، دارای ذائقه های سیاسی مختلفی هستند و البته این گونه گونگی اندیشه ها ، امری طبیعی است. مهم این است که همه این افرادِ دارای افکار مختلف ، "مردم ایران" هستند و هر کدامشان مالک این سرزمین.
لذا کسی حق ندارد با محروم سازی طیف های فکری و سیاسی مختلف از حضور در انتخابات ، انگیزه بخشی از مردم برای مشارکت در انتخابات را کاهش دهد یا از آنها بگیرد.
کسی که در خارج از کشور نشسته و مردم را دعوت به تحریم می کند ، "هدف"اش کاستن از مشارکت است و کسی هم که در داخل ، به هر نحوی ، طیف های مختلف را از حضور در انتخابات منع می کند ، "نتیجه" کارش ، کاستن از مشارکت است. لذا دوستان داخلی نادان ، دقیقاً محقق کننده اهداف دشمنان خارجی آگاه هستند و یادآور حکایت مکرر و عبرت آموز "دوستی خاله خرسه" .
کاستن از مشارکت مردم در انتخابات ، با توجه به این که اساساً بقای نظام بر حمایت مردمی است ، یک اقدام ضدامنیت ملی است که متأسفانه شاهدیم این اقدام به طور آشکاری از سوی برخی نیروهای درون نظام ، آن هم به صورت نظام مند انجام می شود ، غافل از این که با راندن مردم از انتخابات ، انگیزه های رانده شدگان برای دفاع از نظام نیز کاهش می یابد و به صفر میل می کند و این ، یعنی خیانت به نظام جمهوری اسلامی از سوی مدعیان حراست از جمهوری اسلامی.
فراموش نکنیم که مردم ایران ، همگی اصولگرا نیستند ، همان طور که همه آنها دارای تفکرات جناح اصلاح طلبان هم نیستند. بسیاری دیگر از مردم نیز ، اساساً گفتمان سیاسی مستقل را می پسندند و ... . بنابراین ، دادن میدان ، فقط به یک طیف خاص ، نه فقط فعالان سیاسی آن طیف ، که پایگاه مردمی آن را نیز از صحنه حذف می کند و بدین ترتیب ، پشتوانه مردمی نظام را دچار خدشه و آسیب می کند.