نشست مطبوعاتی با محوریت بررسی تئاتر "کان را که خبر شد خبری باز نیامد"
با حضورکلیه عوامل نمایش، مدیریت باغ موزه زندان قصر، مجید رحمتی، رضا
آشفته و جمعی از خبرنگاران و عکاسان برگزار شد.
به گزارش روابط
عمومی تئاتر "کان را که خبر شد خبری باز نیامد" ، محمد رضا سعیدی، مدیریت
باغ موزه زندان قصر، در این نشست ضمن تشکر از خبرنگاران گفت: اجرای این
نمایش در باغ موزه زندان قصر برای ما اتفاق خوبی بود و از این اتفاق خوشحال
هستم. عده ای دوست داشتند در این مکان فعالیت هنری و فرهنگی شکل نگیرد اما
اجازه ندادیم و خوشحالیم این نوع فعالیت ها در باغ موزه قصر انجام می شود.
مدیریت باغ موزه قصر همچنین اشاره ای به بخشی از مشکلات این اجرا
داشت و تصریح کرد: اجرای این نمایش برای عده ای خوش آیند نبود و گاهی با من
تماس هایی گرفته می شد که من در پاسخ به آن ها می گفتم این نمایش از وزارت
ارشاد مجوز گرفته است و من هم این نمایش را دیده ام و بسیار از آن لذت
برده ام اگر فردی باآن مشکل دارد، شخصی است.
در ادامه ماهی عظیمی
که کارگردانی این نمایش را به عهده داشت گفت: تمام تلاش گروه بر این بود که
این نمایش نباید فقط به اندازه یک نمایش تاثیربگذارد و برای دست یابی به
این هدف بخشی از نمایش را به عهده مخاطب گذاشتیم تا مخاطبان با حرف ها و
واکنش های خود مسیر را مشخص کنند. با این کار موفق شدیم یک اتفاق لحظه ای و
واقعی را برای مخاطبی که تجربه زندان نداشت به وجود آوریم.
کارگردان
این نمایش درباره هدف و انگیزه اش در ساخت این نمایش توضیح داد: هدف ما فقط
این است که کسی وارد زندان نشود و خانواده ای درگیر موضوع زندانی نشوند.
ماهی
عظیمی همچنین ادامه داد: بازیگران در این نمایش نقش زندانی را بازی نکردند
آن ها با پیگیری هایشان تبدیل به زندانی شدند و گاهی من هم زندان بان می
شدم. هر روز دو ساعت قبل از اجرا بازیگران در سلول های انفرادی نگه داری می
شوند و مدت کوتاهی به هواخوری انتقال داده می شوند تا باور کنند که زندانی
هستند.
کارگردان این نمایش در ادامه به فعالیت های بعدی گروه خود
پرداخت و گفت: "کان را که خبر شد خبری باز نیامد" گانه اول یک مجموعه نمایش
سه گانه است و اواسط سال آینده گانه دوم آن که بازسازی صحنه جرم و روایت
زندانیان است اجرا می شود.
مجید رحمتی که بازیگردانی این نمایش را
به عهده داشت در ادامه افزود: این نمایش باید به صورت رخ به رخ با مخاطب
اجرا می شد و این یکی از سخت ترین فصل های این کار بود که به آن دست پیدا
کردیم. در این نمایش به شکل کاملا ظریف و علمی، قصه های متفاوت را توسط
بازیگرهای مختلف اجرا کردیم.
در ادامه رضا آشفته - مشاور هنری نمایش -
گفت: مستند و مونولوگ بودن این نمایش که در ضلع تئاتر محیطی به انجام رسید،
مخاطب را با خود در فکر فرو می برد و این تجربه ای بود که در تئاتر ایران
نداشتیم. این تجربه یعنی تئاتر فراگیر، یعنی از این پس می شود در
بیمارستان، کارخانه، مترو و هر جایی تئاتر اجرا کرد.
وی افزود: اگر می خواهیم زندان های ما خالی شوند باید صندلی های تئاتر را پر کنیم.
در
پایان این نشست مطبوعاتی مدیر باغ موزه زندان قصر افزود: در باغ موزه
زندان قصر هر تئاتری اجرا نمی شود و جای این تئاتر دقیقا همین جا بود.