عصرایران- در یک روز، دو تهیه کننده ی برنامه های هنری در تلویزیون واکنش های خود را به تعطیلی برنامه هایشان بروز دادند. تهیه کنندگانی که با فرمول "تعلیق" مدیران صدا و سیما مواجه شدند و عطای کار را به لقایش بخشیدند. محمود گبرلو سردبیر و تهیه کننده برنامه هفت و نیما دهقان تهیهکننده و کارگردان مجله تئاتر در سخنانی با ادبیاتی خاص دلخوری هایشان را مطرح کردند.
محمود گبرلو، مجری سابق برنامه «هفت» در واکنش به رویکرد جدید این برنامه متن زیر را منتشر کرد:
«بینندگان خوب برنامه هفت!
سلام
حدود چهار سال تهیهکننده و مجری کارشناس برنامه سینمایی «هفت» بودم، در این مدت بر اساس استراتژی تعیینشده و البته تاییدشده! تلاش کردیم در آرامش و صداقت مباحث سینمای ایران بهطور عمیق و منصفانه مطرح شود. بعد از تعطیلی برنامه در ماه مبارک رمضان بنا بر فرمایش مسئولین محترم شبکه سه قرار بود، دوم مرداد به روی آنتن برویم اما ناگهان برنامه تعطیل شد و فرصت خداحافظی به دست نیامد. در این مدت چون گفته بودند جلسه میگذاریم تا استراتژی جدید تعیین شود، ادب و رفتار حرفهای حکم میکرد منتظربمانیم و ماندیم اما اخیراً در رسانهها خواندم عزیزی را برای برنامه انتخاب کردند. لذا وظیفه دارم از شما که حدود چهار سال بیننده مهربان «هفت» بودید، خداحافظی کنم. من و دوستانم را ببخشید که تا پاسی از شب بیدارتان نگه میداشتیم. نگاه مهربانتان را از سینمای ایران دریغ نفرمایید.»
در پی اختلافهای پیش آمده و و تعطیلی برنامه «مجله تئاتر» توسط مدیران سیما؛ نیما دهقان، تهیهکننده این برنامه به تشریح مسائل پشت پرده پرداخت. این متن دیروز منتشر شد و می توانید در این
لینک مطالعه کنید.
نکته ی تلخ و تاسف باری که در تعطیلی این دو برنامه و برنامه های دیگری چون جمعه ایرانی، رادیو هفت و...در صدا و سیما مشهود است فرمول ناجوانمردانه ی "تعلیق و خوش استقبال و بد بدرقه بودن" متولیان و تصمیم گیران رسانه ی ملی است. در واقع در فرمول تعلیق، مدیران رسانه ابتدا از ادامه پخش یک برنامه جلوگیری می کنند، سپس به تهیه کننده اش می گویند باید در ساختار برنامه بازنگری شود بعد از آن او را آنقدر در تعلیق قرار می دهند و معطل می کنند تا سرانجام آن تهیه کننده ناچارا خبرها را به جای اتاق فکر رسانه ی ملی در مطبوعات و سایت ها رصد کند. مانند گبرلو که خبر جایگزینی افخمی را در رسانه ها می خواند و با دلنوشته ای تلخ خداحافظی می کند.
این حق طبیعی مدیران صدا و سیما است که بر اساس سیاست های کلان و نگاه موجودشان به تهیه برنامه بپردازند و تصمیم به قطع یا ادامه همکاری با برنامه ای را بگیرند اما اتفاق بد که در دوره ی مدیریت جدید این سازمان به چشم می خورد حرکت رو به عقب و زیر پا گذاشتن بدیهی ترین مسایل اخلاقی است. نکته ای که در دلنوشته ی محمود گبرلو به چشم می خورد و این دلخوری ها و دلسردی ها را به همراه دارد.
ای کاش مدیران ما درهر عرصه ای رسم خوش استقبال و بد بدرقه بودن را برای همیشه فراموش کنند. این چرخ می چرخد و روزی نوبت خودشان خواهد رسید. بماند که مخاطبان رسانه که مدتهاست دلسرد شده اند و اعتمادشان به رسانه ملی به حداقل رسیده است با دیدن حذف همان تک برنامه های مورد علاقه شان مانند رادیو هفت، جمعه ایرانی، مجله تئاتر و ...دلسردتر از پیش شده اند و شاهد حرکت رو به جلو و جریان ساز رسانه ملی نیستند. به قول تهیه کننده برنامه مجله تئاتر که خطاب به مدیران صدا و سیما گفت:«به راحتی یک برنامه را تعطیل نکنید، بلکه به فکر ارتقای آن باشید. من اصلا مشکلی ندارم که برنامه «مجله تئاتر» به تهیهکنندگی من نباشد بلکه فقط درخواستم از مدیران ارشد سازمان صدا و سیما این است که برنامهای که شش سال روی آن برنامه ریزی مالی شده است و حالا به نقطهای رسیده است که در میان اهالی تئاتر جایگاه معتبری پیدا کرده است، تعطیلش نکنند بلکه به فکر ارتقای آن باشند.»
آیا زمان آن نرسیده است متولیان رسانه ی ملی به جای حذف و تعلیق بازی و تصمیات بی توجه به اقبال مخاطب، رویکرد جدیدی را اتخاذ کنند؟