ترا از دور مي بوسم به چشمي تر خداحافظ مرا باور نکردي مي روم ديگر خداحافظ مرا لايق نديدي تا بپرسي حال و روزم را برو با ديگران اي بي وفا دلبر خداحافظ
____________________________________________
خدا لعنت کند بر واژه ها حتي خداحافظ !
که يعني آتشي افتاده در من با خداحافظ !
سکوت افتاده مثل رعشه اي بر استخوانهايم
شبيه موج سرد ساحل دريا خداحافظ
____________________________________________
خدا حافظ گل مريم گل مظلوم و پر دردم
نشد با اين تن زخمي به آغوش تو بر گردم
نشد تا بغض چشمات رو به خواب قصه بسپارم
از اين فصل سکوت و شرم غم بارون رو بردارم
____________________________________________
التماس مال دیروز بود ! مال وقتی که ساده بودم !
امروز . . .
می خواهی بروی ؟
هیس !
فقط خداحافظ . . . !
____________________________________________
حالا که رفتنی شده ای !
باشد قبول لااقل این نکته را بدان
آهن قراضه ای که چنان گرم گرم گرم در سینه می تپید دلم بود
نا مهربان خداحافظ
____________________________________________
بيخودي متاسف نباش
تو آمده بودي که بروي اصلا!
تو چه مي داني چه ترسي ست
ترس از کوچه ي بعد از خداحافظ؟
دستم را برای وداع با آرزوهایم
____________________________________________
برو ای خوب من هم بغض دریا شو خداحافظ
برو با بی کسی هایت هم آوا شو خداحافظ
تو را با من نمی خواهم که ما معنا کنم دیگر
برو با یک من دیگر بمان ما شو خداحافظ
____________________________________________
ترا از دور مي بوسم به چشمي تر خداحافظ
مرا باور نکردي مي روم ديگر خداحافظ
مرا لايق نديدي تا بپرسي حال و روزم را
برو با ديگران اي بي وفا دلبر خداحافظ
____________________________________________
ماندن
اشتباهِ من بود.
باید وقتِ آخرین خداحافظی
من اول شلیک میکردم!
همیشه خوب خداحافظی کن !
____________________________________________
گاهی همه چیز آنقدر سریع اتفاق میافتد که فرصتی برای یک خداحافظی خوب پیدا نمیکنی !
گاهی جای بوسهای که هنگام خداحافظی نکردی ، تا ابد درد میکن . . . !
____________________________________________
ميان حرفهايت مي نوشتي :زندگي زيباست و من هم زندگي را در تو ميديدم
برو استاد خوبي ها ب من درس وفا دادي و من هم خوب فهميدم وفا يعني
خداحافظ
____________________________________________
وقت رفتن فقط رفتی
بدون هیچ نگاهی
بدون هیچ التماسی
که بیشتر بمانیم
اما من ….
سر همان قرار همیشگی
منتظرت ماندم
تا بار دیگر از دور
نظاره کنم
گامهای مردانه ات را
____________________________________________
باران باشد، تو باشی
یک خیابان بی انتها باشد
به دنیا می گویم خداحافظ
____________________________________________
میگذری. دست تکان میدهی. نمیبینم.
در من سالهاست دیگر
پنجرهای روو به خیابان باز نمیشود!
____________________________________________
چگونه بگذرم از عشق ، از دلبستگي هايم ؟
چگونه مي روي با اينکه مي داني چه تنهايم ؟
خداحافظ ، بدون تو گمان کردي که مي مانم
خداحافظ ، بدون من يقين دارم که مي ماني
____________________________________________
ای که از اول جاده به سکوت شدی گرفتار
منو از خاطره کم کن تا ابد خدا نگهدار
____________________________________________
ميان حرفهايت مي نوشتي :زندگي زيباست و من هم زندگي را در تو ميديدم
برو استاد خوبي ها ب من درس وفا دادي و من هم خوب فهميدم وفا يعني
خداحافظ
____________________________________________
واپسین لحظه دیدار ، منو دست گریه نسپار
توی تردید شب خدا نگهدار، اگه خوابم اگه بیدار
تو ی این فرصت تکرار، بگو عاشقی برای آخرین بار
____________________________________________
بهار که پرستوها می آیند من کوچ میکنم.
مقصد من شهر آرزوهای آبی ست.
بهار که بیاید شکوفه ها ناخواسته میشکفند
و من با چمدانی پر از برف به سوی خورشید می روم.
لحظه ی ناب دل کندن از نداشته هایم
و خداحافظ ای داشته های من