روزنامه آفرینش نوشت:
درابتداي بحث بايد خدا را شاكر بود ازاين جهت كه بالاخره مناظرههاي زنده تلويزيوني پايان يافت و بيش از اين بياخلاقي و تخريب در فضاي مجازي منتشر نشد. البته به اندازه 4سال بعد كه باز نوبت به انتخابات و تبليغات رياست جمهوري برسد، سوژه و سندغير معتبر به دست رسانههاي خارجي داده شد كه ديگر نيازي براي تشكيل اتاق فكرهاي ضد ايراني نداشته باشند. چرا كه دشمنان به دنبال تخريب عملكرد نظام بودند و اين امر به دست مسئولان داخلي كشور رخ داد!.
مهمتر از اين مسئله نگرش و بينش جامعه نسبت به مقوله تبليغات و انتخابات رياست جمهوري ميباشد. متاسفانه عملكرد نامزدها در رقابتهاي تبليغاتي در بسياري موارد نه تنها جذب كننده نبود، بلكه موجب بي اعتمادي برخي افراد به عملكرد كلي كشورگرديد و به قولي انگيزه خود براي رأي دادن را از دست دادند. چرا كه مشاجره و به اصطلاح افشاگريهاي تخريب گرايانه كانديداها نه تنها موجب شفاف سازي نشد بلكه عاملي بربي اعتمادي بيشتر برخي اقشار براي آمدن به پاي صندق گرديد.
اما بايد براين نكته توجه داشت كه بروز اين عارضه در مشاركت سياسي كشور، آفتي بزرگ و تبعاتي جبران ناپذير درپي خواهد داشت. بي تفاوتي سياسي آسيبي است كه از جهات مختلف به كشور و ملت آسيب خواهند رساند. آنها كه بي تفاوتند به سبب نبود انگيزه و عدم شركت در انتخابات بي آنكه متوجه شوند به ديگران نيز آسيب ميزنند. آنها با اين گفتمان كه "هيچ فرقي نميكند" تفاوتي بين نامزدها قائل نميشوند و همه را ناديده ميگيرند(البته تقصير زيادي هم ندارند چرا كه اين حركت آنها واكنشي است درمقابل بي اخلاقي و قدرت طلبي برخي كانديداها!).
اين موضوع باعث ميشود تا سرنوشت بسياري ازمردمي كه عاقلانه تر به مسئله نگاه كردهاند دستخوش تغيير قرار گيرد و وزن سياسي آنها نسبت به جريانهاي ديگر كمتر گردد. شايد نگاهي به انتخابات رياست جمهوري نهم مبين اين موضوع باشد. درآن دوره 10 ميليون نفر به مرحوم آيت الله هاشمي راي دادند و 17 ميليون نفر راي خود را به احمدينژاد دادند. اما نكته اصلي اينجاست كه در آن انتخابات 18 ميليون نفر در انتخابات شركت نكردند. اما بخش عمدهاي از آن 18ميليون نفري که آن روز با انتخابات قهر کرده بودند و مي گفتند مگر فرقي هم مي کند چه کسي رئيس جمهور شود، در سال هاي بعد فهميدند، بله فرق مي کند و اين فرق را با همه وجود لمس کردند.
ازسوي ديگر آسيب اين بي تفاوتي برمنافع ملي كشور وارد خواهد شد. امروز اعراب و اسرائيل به همراه ترامپ درپي ايجاد ائتلافي جديد برعليه ايران هستند تا نا امني و بي ثباتي منطقه را به گردن ايران بيندازند و بهانهاي براي افزايش فشارها داشته باشند. اما بارها شاهد بودهايم كه حضور و مشاركت مردم همچون سپري قابل اعتماد كشور و منافع ملي را در مقابل زياده خواهي دشمنان حفاظت كرده است.
شركت دراين انتخابات از دوجهت بسيار حائز اهميت است. ابتدا بايد تمام مردم با نگاهي عقل مدارانه و فارغ از تبليغات غيراخلاقي كانديداها به سمت و سويي حركت كنند كه كشور را از وضعيت فعلي اقتصادي خارج كرده و زمينه گسترش مراودات با جهان را فراهم سازد.
اين امر تا آنجا اهميت دارد كه ناديده انگاشتن آن به مثابه بازگشت به دوراني است كه تمام منافع ملي كشور اعم از حيثيت بين المللي تا اموال و ثروتهاي طبيعي كشور به باد رفت.
از سوي ديگر بايد بنيه و توان ملي كشور را در مقابل نقشه چيني دشمناني كه به دنبال تضعيف ايران و سياه نمايي برعليه كشورمان هستند ارتقا بخشيم. اين امر نيز محقق نخواهد شد جز با حضور و مشاركت مردمي كه تحت تاثير برخي رفتارها و مشكلات داخلي دچار بي تفاوتي شدهاند. اميدواريم با درك حساسيت اين موضوعات آنها كه قصد شركت درانتخابات را دارند به گزينه اصلح خود راي دهند و بي تفاوتها نيز با توجه به ضرورت حضورشان براي تحقق منافع ملي كشور در انتخابات شركت نمايند.