رییس جمهور روحانی لباس رزم خود را در میدان برجام به تن کرده است. او به جنگ، دیوانه‌ای رفته است که هر لحظه می‌تواند با تصمیمات عجیب و غریب سرنوشت برجام، ایران و جهان را عوض کند.

عصر ایران؛ مصطفی داننده - من هم مانند بسیاری از کسانی که به حسن روحانی در اردیبهشت 96 رای دادند بر این باور هستم که رییس جمهور فاصله زیادی با تحقق شعارهایی که در فضای انتخاباتی مطرح کرد دارد. به ویژه در زمینه‌های مدنی و فرهنگی این عدم تحقق شعارها بسیار پررنگ است. اما باید به جستجوی چرایی این ماجرا باشیم و بدانیم چرا روحانی نتوانسته تمام وعده‌های خود را محقق کند.

مهم‌ترین دستاورد روحانی برجام است. توافق هسته‌ای که تقریبا روحانی تخم‌مرغ‌های خود را در در سبد آن گذاشت حالا با روی کارآمدن ترامپ رییس جمهور غیرقابل پیش بینی آمریکا، در مرحله خطرناکی قرار گرفته است.

امروز برجام تمرکز روحانی را به خود اختصاص داده است. او می‌خواهد به عنوان معمار برجام این سازه‌ای که با زحمت فراوان آن را به بالا برده است حفظ کند. روحانی معتقد است تداوم برجام به نفع کشور و جهان است.

رییس جمهور معتقد است که برجام می‌تواند موانع حاصل از تحریم ها را از مقابل اقتصاد ایران بردارد. با نگاهی منصفانه باید گفت که برجام بسیاری از قفل هایی که بین سال های 84 تا 92 به پیکره اقتصاد ایران زده شده بود باز کرد.

با توجه به این نگاه او تمام تلاش خود را می‌کند برجام را حفظ کند. رییس جمهور روحانی لباس رزم خود را در میدان برجام به تن کرده است. او به جنگ، دیوانه‌ای رفته است که هر لحظه می‌تواند با تصمیمات عجیب و غریب سرنوشت برجام، ایران و جهان را عوض کند.

آنگونه که به نظر می‌رسد روحانی می‌خواهد جنگ برجام با ترامپ به نتیجه برسد بعد نگاه خود را معطوف به مسائل داخلی کند.

یکی از ایرادهای اساسی که به روحانی بعد از انتخاب به ریاست جمهوری وارد شده چرایی استفاده نکردن از وزرای زنان و اقلیت‌های مذهبی و دینی در دولت دوازدهم است.

ماجرای سپنتا نیکنام «عضو زرتشتی مردم یزد شورای شهر »به خوبی نشان داد که روحانی برای انتخاب وزیر زن و یا اقلیت‌های مذهبی با چه مشکلاتی روبرو است.

واقعا نمی‌شود از روحانی انتظار داشت هم در خارج درگیر طرف های مختلف برای حفظ دستاوردهای برجام باشد و هم در داخل با طرف های ذی نفوذ برای انتصاب زنی به وزارت، در حال کشمکش باشد. اگر روحانی این شیوه را در دستور کار خود قرار می‌داد، تبدیل به دولتی می‌شد که در تمام لحظات در حال درگیری با این و آن بود.

سابقه نشان داده است دولتی که کار خود را با درگیری‌های سیاسی همراه می‌کند نمی‌تواند دولت موفقی در زمینه‌های مختلف باشد.

همانگونه که در ابتدای این نوشتار عرض شد من هم با بسیاری موافق عدم تحقق شعارهای روحانی هستم اما باید به او اجازه داد از هفت خان مشکلات یک به یک عبور کند و مسائل مختلف را اولویت بندی کند.

شاید اگر شرایط برجام عادی و فردی مثل اوباما در آمریکا حاکم بود می‌شد هر روز از روحانی در مورد شعارهای انتخاباتی‌اش سوال کرد اما الان مانند شرایط جنگ است. بهتر است به روحانی فرصت دهیم.

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه