تکلیف مدیرانی که با سو مدیریت خود کشور را به مرزی رسانده‌اند که حتی امروز ریاست جمهوری از واردات آب حرف می‌زند چه می‌شود؟ آن مردی که در سفرهای استانی خود می‌گفت «بحران آب نداریم، هرجا که کندید و به آب رسیدید، آن چاه مال شماست.» اکنون کجاست؟چه کار می‌کند؟ با 350 هزار چاه غیر مجاز حفر شده‌ای که روی دست کشور مانده و حالا هر کدام چندین صاحب و مالک دارد.

مثل خیلی چیزهای ناگهانی دیگر در کشور، مدتی است که همه «ناگهان» یاد بحران آب افتاده‌اند. نمایندگان مجلس از هر دو جمله خود، یک جمله در باب تنش آبی کشور می‌گویند و مسئولان نگران دریاچه ارومیه و ریزگردهای استان‌های همیشه مهجور جنوبی شده‌اند. دست روحانی درست به واسطه همین اتحاد ناگهانی، در پوست گردو ماند؛ سدسازی‌های درست و غلط به پای حبیب الله بیطرف نوشته و او تبدیل به تنها وزیری شد که نتوانست از مجلس دهم رای اعتماد بگیرد.

نام اردکانیان اما با نام آب گره خورده است. وزیر پیشنهادی روحانی که با توجه به محل تولد، دیدگاه‌های سیاسی و دغدغه‌های فنی، نزدیک‌ترین چهره به بیطرف شناخته می‌شود اما شاید همین گره‌خوردن به آب سبب شده که اردکانیان آنقدرها که انتظار می‌رفت، مخالف نداشته باشد.

در جلسه امروز مجلسی‌ها برای بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی، معاون آب وزارت نیروی دولت اصلاحات، شانس بالایی برای کسب رای اعتماد داشت؛ موافقان و مخالفان روی توانایی مدیریت منابع آبی او متفق القول بودند.

اردکانیانی که سال 76، دکترای مدیریت منابع آب خود را از دانشگاه مک مستر کانادا گرفته و هم اکنون عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی شریف است.
البته کارنامه مدیریتی این چهره اثر گذار یزدی، ناجی‌اش شده است. سابقه معاونت عمرانی وزارت کشور در دهه 60 و سابقه معاونت برنامه ریزی وزارت نیرو در دهه 70 از یک طرف و تحصیلات عالیه در حوزه مدیریت منابع طبیعی از سوی دیگر او را تبدیل به یک چهره «آبی» در کشور کرده است.

اردکانیان که در دانشگاه سازمان ملل متحد و فرهنگستان بین‌المللی آب سابقه تدریس داشته در برنامه‌ای که به بهارستانی‌ها ارائه کرده از جبران تراز منفی آب‌های زیر زمینی خبر داده و گفته است که مدیریت منابع آب یک حرکت همه جانبه اجتماعی، سیاسی و اقتصادی است.

چیزی به نهایی شدن نتیجه رای گیری نمانده است. تکلیف قائم مقام وزیر نیرو که قبل از اتمام دولت اصلاحات، مرکز منطقه‌ای مدیریت آب شهری را تاسیس کرده، به زودی مشخص می‌شود. اما آیا بحران‌ آبی که پایه‌های آن سی و اندی سال است که گذاشته شده، با یک دوره صدارت حرفه‌ای 4 ساله رفع و رجوع خواهد شد؟

تکلیف مدیرانی که با سو مدیریت خود کشور را به مرزی رسانده‌اند که حتی امروز ریاست جمهوری از واردات آب حرف می‌زند چه می‌شود؟ آن مردی که همین چند سال پیش در سفرهای استانی خود می‌گفت «بحران آب نداریم، هرجا که کندید و به آب رسیدید، آن چاه مال شماست.» اکنون کجاست؟ چه کار می‌کند؟ با 350 هزار چاه غیر مجاز حفر شده‌ای که روی دست کشور مانده و حالا هر کدام چندین صاحب و مالک دارد...

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه