به گزارش فارس، يك گروه تحقيقاتي 9 نفره، فراواني نانوذرات كوچك غبار الماس با قدمت 12 هزار و 900 سال در 6 نقطه از آمريكاي شمالي ، شواهد محكمي از برخورد ستارگان دنباله‌دار كمياب حاوي آب و كربن يا سنگ‌هاي آسماني كربن‌‌دار به زمين در اختيار محققان قرار مي‌دهد.

اين نانوالماس‌ها كه در شرايط دما و فشار بالاي ناشي از برخوردهاي سماوي ايجاد شده و در سنگ‌هاي آسماني يافت شده‌‌اند، در رسوباتي با سن مشابه در «موري اسپرينگز آروزونا»، «بال كريك اوكلاهاما» ، «گيني ميشيگان» ، و «تاپر» (همگي در آمريكا) و همچنين در «هيند مانيتوبا» و «كُبُت آلبرتا» (هر دو در كانادا) تجمع يافته‌اند.

سال قبل يك گروه 26 نفره از محققان 16 مؤسسه پيشنهاد دادند كه يك برخورد آسماني كه احتمالاً توسط انفجار چندين سنگ آسماني در هوا ايجاد شده است، موجب ايجاد يك دروه يخبندان 1300 ساله (معروف بهYounger Dryas) شده است ؛ اين دوره موجب چندپارگي فرهنگ ماقبل تاريخ Clovis در آمريكاي شمالي و همچنين انقراض گونه‌هاي مختلفي همچون ماموت‌ها شده است. مقاله اين محققان در شماره 9 اكتبر 2007 مجله Proceedings of National Academy of Science منتشر شد.

حال يك گروه تحقيقاتي ديگر كه رهبري آن را «داگلاس كِنِت» از دانشگاه «اُرِگون» كه يكي از اعضاي تيم تحقيقاتي قبلي نيز بوده است، بر عهده دارد، در حفاري‌هاي خود در 6 نقطه از آمريكاي شمالي، ميليون‌ها الماس نانو مقياس را يافته‌اند كه با غلظت‌هاي مختلف بين 10 تا 2هزار و 700 قسمت در ميليارد در رسوبات تجمع يافته‌اند. هزينه اين حفاري‌ها توسط بنياد ملي علوم تأمين شده است.

كنت كه باستان‌شناس دانشگاه «اُرِگون» است، مي‌گويد: نانوالماس‌هايي كه در هر 6 نقطه يافته‌ايم، دقيقاً مربوط به لايه‌هاي دوران Younger Dryas هستند. اين اكتشافات دليل محكمي مبني بر يك برخورد آسماني در 12 هزار و 900 سال قبل ارائه مي‌كند كه تأثيرات زيست‌محيطي وسيعي روي گياهان، جانوران و انسان در آمريكاي شمالي داشته است.

فرهنگ شكار و جمع كردن كه به نام Clovis معروف است، ازنام يك ابزار شكار گرفته شده است كه در سال 1926 براي نخستين بار نزديكي محلي به همين نام روي اسكلت به جاي مانده از يك ماموت كشف شد. مردم Clovis احتمالاً از طريق يك مسير زميني از آلاسكا وارد آمريكاي شمالي شدند.

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه