عصر ایران؛ مصطفی داننده- برای اهالی سینما، بهمن سرد ایران، داغ داغ است. فیلم میبینند، نقد میکنند، دست میزنند، هو میکنند و حسابی از دیدن فیلم سیراب میشوند.
در این دو هفته همه حرفها در مورد فیلم است اما گاهی برخی در مورد وضعیت لباس بازیگران در فیلمها و جشنواره حرف میزنند. آنها حتی تماشاگران را هم بی بهره نمیگذارند.
این عده میگویند این جشنواره فیلم فجر است یا جشنواره مُد لباس؟
این نقدها نشان میدهد، نقدکنندگان چندان در جامعه حضور ندارند. آنها اگر در روزهای عادی در خیابانهای پایتخت یا هر شهری که در آن هستند قدم بزنند میبینند که مردم عادی هم اینگونه لباس میپوشند.
شاید بازیگران از لباسهای گرانتری استفاده میکنند اما سبک لباسها همانی است که دختران در شهرهای مختلف میپوشند. کافی است در یک روز سوار بیآرتی شوید و از جنوب شهر به بالای شهر بروید و از پنجرههای اتوبوس دخترکانی که در خیابان راه میروند را ببینید.
راه دور نروید. در همین جشنوراه فیلم فجر تماشاچیها را ببیند. چه فرقی میان لباس آنها و لباس بازیگران پیدا میکنید؟ تقریبا هیچ!
این نوع لباس پوشیدن دهن کجی به هیچ کس نیست بلکه سبک زندگی مردم است. در ضمن بازیگرها در همه جای دنیا، سعی میکنند متفاوت باشند، متفاوت بپوشند چون کار آنها دیده شدن است.
واقعیت جامعه همینی است که میبینید.
این عده حتی به پوشش لباس بازیگران در فیلمها هم معترض هستند. فیلمها بیانگر واقعیتهای جامعه است. ما وقتی میخواهیم سبک لباس پوشیدن مردم در دهه چهل، پنجاه، شصت یا هفتاد را ببینم به کجا مراجعه میکنیم؟
قطعا فیلمهایی که در آن زمان ساخته شده است. از داخل کتابها که نمیشود به نوع پوشش مردم دست پیدا کرد. اما با دیدن فیلمها به ویژه فیلمهای خیابانی، میشود به سبک زندگی مختلف مردم پی برد. نسل جدید با دیدن فیلمهای دهه شصت یا هفتاد ایران میتواند به قدرت نمایی پیکان در خیابانهای ایران پی ببرد.
سی سال دیگر مردم با دیدن فیلمهای دهه هشتاد یا نود، میتوانند ببیند مردم چه میپوشیدند و چه سوار میشدند.
سبک لباس پوشیدن زنان و مردان ایرانی تغییر پیدا کرده است و به نظر میرسد باید این تغییر را پذیرفت. تغییرات فرهنگی در جامعه اجتناب ناپذیر است.
به جای داد و فریاد در مورد لباس بازیگران در جشنواره فیلم فجر باید به این سوال پاسخ داد بودجههای فرهنگی این کشور در کجا هزینه میشود که خروجی آن در جامعه قابل مشاهده نیست؟
این همه سازمان فرهنگی و با بودجههای آنچنانی در کشور وجود دارد و بازهم فریادها در مورد مسائل فرهنگی است. این نشان میدهد مشکل از جوانان این کشور نیست بلکه مشکل از بودجههایی است که هیچ اثری در جامعه ندارد.
همه آنهایی که انتقاد میکنند نوع لباس پوشیدن خود در دهه شصت را با امروز مقایسه کنند تا متوجه تغییرات جامعه شوند.
به احتمال زیاد در اختتامیه فیلم جشنواره فجر که از تلویزیون پخش میشود بازهم شاهد سانسور بازیگران زنی هستیم که جایزه دریافت میکنند، سانسوری که به نظر میرسد سانسور جامعه باشد.
جناب داننده، متفاوت بودن همه جا خوب نیست
حدود 35 تا 40 درصد زنان جامعه طبق گزارش مرکز تحقیقات ریاست جمهوری حجاب شرعی را رعایت می کنند.
از بین دیگران هم درصد بالایی حجاب بسیار بهتری از این بازیگران دارند.
اینها چطور نماینده ملتند؟
در این وضعیت اقتصادی جامعه یک عده سلبریتی بی سواد به فکر خودنمایی و فخرفروشی با لباس هاشون هستن . مراکز مد هم با هیچ هزینه ای از این مراسم ها سوء استفاده میکنن و به راحتی تبلیغ لباس میکنن
به جای داد و فریاد در مورد لباس بازیگران در جشنواره فیلم فجر باید به این سوال پاسخ داد بودجههای فرهنگی این کشور در کجا هزینه میشود که خروجی آن در جامعه قابل مشاهده نیست؟
آيا نقد برابر نديدن است؟
چگونه به اين نتيجه رسيدي؟
2- فکرکنم يکي از اقدامات مهم وتاثير گذار حذف " مراسم فرش قرمز" (که به تقليد از جشنواره هاي غربي به جشنواره فجر اضافه گرديده است) ميباشد.
چه ربطي دارد كه جامعه را با يك جشنواره مقايسه ميكنيد مگر افراد جامعه هميشه جلوي دوربين صدا و سيما هستند و برايشان هورا ميكشند
که کل جشنوراه های فیلم دینا رو جمع کنیم به نصف این ها هم نمیرسه
در ضمن اون چیزی که ما در جشنوراه های خارجی می بینیم
مردها کت و شلوار به تن دارند و خانم ها هم تقریبا لباس ساده بلند دارند
بقیه عکس ها رو بزار
کدوم یک اینها این دغدغه ها رو دارند که انعکاس جامعه باشند؟
فیلم بیانگر واقعیت جامعه هست ؟
در فیلم های ما بازیگر میره در صف گوشت قرار میگیره یا درب یخچال خونش از پر بودن زیاد بسته نمیشه ؟
واقعیت جامعه ما این هست که امثال شما با بولد کردن سلبریتی ها از اونها رو بیش از حد بزرگ کردید
من از روییدن خار بر دیوار دانستم
که ناکس کس نمیگردد بدین بالا نشینی ها
درود بر نویسنده
جز اینکه قسمتی از موهاشون معلومه
به نظر شما کی عصر ایران یک سوزن به خودش خواهد زد؟
به قول امام علی علیه السلام اگر همۀ عالم در مقابل من بایستند، تنها در مقابل همه میایستم
چون علی حقه
جامعه ایده ال هم جامعه ای ست که قوانین آن را خدا وضع کرده باشه از هر لحاظ
هر مجلسی آداب و قواعد خود را دارد.
مراسم رسمی نیاز به لباس رسمی دارد ،نه لباسهای ملوانی و خلبانی !!
بايد بگويم كه طراحي لباس اكثر بازيگران بسيار زمخت است و بهتر است در مورد سبك آرايش نيز حداقل به استانداردهاي جشنواره هاي بين المللي رجوع كنند. اكثر بازيگران هاليود آرايشهاي ملايم و موهاي ساده دارند.