روايتي از كلاهبرداري‌هاي خاندان حكومتي دوبي از ايرانيان

ماجراي كلاهبرداري‌هاي افراد وابسته به خاندان حكومتي در دوبي از ايرانيان مقيم در دو سال اخير ابعاد گسترده‌تري يافته است تا جايي كه روزنامه معروف «وال استريت ژورنال» در يكي از شماره‌هاي اخير خود به شرح يكي از اين كلاهبرداري‌ها پرداخته است.

به گزارش خبرگزاري فارس، روزنامه وال استريت ژورنال يك معامله در دوبي پس از پايان دوره رونق، بسيار بحث برانگيز شد، از ميان محرك‌ها و عوامل تاثيرگذار بر اين شهر پر زرق و برق، شهرام عبدالله‌زاده سهم بزرگي داشت، او دائما مشغول به ضيافت ناهار و شام با خاندان سلطنت بود به دليل اينكه شركت او يكي از مهمترين مجموعه‌هاي اداري اين اميرنشين را توسعه داده بود اما در فوريه گذشته، يك تماس تلفني از اداره امنيت دوبي (امن الدوله) اين اميرنشين به تمام اينها پايان داد.

پس از آمدن وي به آن مركز، براى مدت 60 روز در را بر او قفل نگه داشتند، طى اين مدت دستگيرى غيرقانونى، درباره بازار ملكى دوبي و رابطه تجارى اش با برادر همسر حاكم دوبي، شيخ محمد بن راشد المكتوم، مورد بازجويى قرار گرفت، عبدالله‌زاده در اين باره مي‌گويد پس از آزادي، او از شركت املاكي كه خودش در تاسيس آن نقش سرمايه‌گذار را داشت به طور غيرقانونى اخراج شد.

تجربه او كه بر اساس اسناد شركت و اسناد دادگاه گردآوري شد، پنجره‌اي بي‌نظير به جهان تيره و مبهم تجارت فراهم آورد كه چگونه به تغيير دوبى از يك نوار ساحلي متروك به يك كلان شهر كمك كرده است‌، اين تجربه همچنين ممكن است يك داستان عبرت انگيزى براي سرمايه‌گذاراني باشد كه به اين شهر كشيده مي‌شوند كه دوبى خود را به عنوان تصوير مدرن يك خاورميانه جديد مطرح مي‌كند، دوبي يكي از هفت امارت شبه خودمختار است كه امارات متحده عربي را تشكيل مي‌دهند.

دولت آمريكا و گروه‌هايي از سازمان‌هاى آمريكايى حقوق بشر مدت طولانى مى‌باشد كه نظام قضايي امارات متحده عربى را به دليل فقدان استقلال و نبودن نظارت مورد انتقاد قرار داده‌اند، در زمان‌هاي خوب، سرمايه‌گذاران اين نارسايي ها را چندان جدي نگرفتند‌، حالا بعضي از معاملاتي كه به ساخت دوبي كمك كرد در حال خنثي شدن هستند- به خصوص، يك سنت شراكت‌هاي تجاري غيررسمي بين شهروندان اماراتي و تجار برجسته خارجى مانند عبدالله زاده كه ايرانى هستند.

عبدالله زاده مدعي است بازداشت غيرقانونى او پس از يك اختلاف تجارى با شريكش در املاك الفجر (الفجر للعقارات) به نام شيخ حشر بن مكتوم بن جمعه المكتوم و پسرش شيخ مكتوم بن حشر المكتوم رخ داد، هر دوي اينها اعضاء خانواده پرجمعيت حاكم دوبي شيخ محمد بن راشد المكتوم حاكم دوبي و نايب رئيس دولت امارات هستند. بر طبق دادخواستي كه عبدالله زاده در پيشگاه اداره دادگستري عمومي دوبي در سال گذشته اقامه كرده است، مدعي است كه اين دو نفر در مدتي كه او در بازداشت غيرقانونى بوده، شركت را تصرف و مديريت آن را در دست گرفته‌اند.

عبدالله زاده به هيچ جرمي متهم نشده است اما از سال گذشته مقامات امنيتى دوبي، گذرنامه ايرانى او را توقيف كرده‌اند كه اين امر، وى را از مسافرت و فعاليتهاى اقتصادى‌اش، محروم كرده است.

عبدالله زاده گفت: "من پيش از اين امارات را يك سرزمين رويايى مى‌دانستم، اما اكنون مى‌بينم آنچه كه تصور مى‌كردم چيزى جز يك سراب نبوده است ". شيخ حشر هرگونه عمل خلاف را تكذيب مي‌كند، او مي‌گويد مسئول بازداشت عبدالله زاده نبوده است و اين كه او را از شركت اخراج كرده است زيرا مقامات دوبي گفته‌اند او رشوه داده است در حالي كه عبدالله زاده اين اتهامات را بى‌اساس و رد كرده است.

شيخ حشر در يك مصاحبه تلفني گفت: "من نيازي به دفاع از اعتبار و خوشنامي خود ندارم، اين عبدالله زاده است كه بايد از اعتبارش دفاع كند، او ديوانه است، او گرگي است در لباس بره. "

بعضي از ادعاهاي عبدالله زاده را به طور مستقل نمي‌توان مورد بررسي قرار داد، تنها نسخه او از قرارداد مشاركت در زمينه شركت املاك در دسترس نيست و اسناد رسمي شركت املاك، طبق قانون امارات بايد به نام يك اماراتى يعنى شيخ حشر را به عنوان تنها مالك نشان مي‌دهد، مقامات امنيتي دوبي (امن الدوله)، اداره دادگستري دوبي و ديوان دفتر شيخ محمد حاكم دوبي همه از راي دادن امتناع كرده‌اند يا به تقاضاهاي مكرر براي اعلام راي در اين مورد، خودداري كرده اند.

پاييز گذشته، انجمن حقوق بشر امارات كه يك نهاد دولتي است، طي نامه‌اي به مقامات دولتي تقاضاي توضيح درباره علت توقيف گذرنامه آقاي عبدالله زاده را كرد، آن طور كه وكلاي اين گروه مي‌گويند اين گروه هرگز پاسخي دريافت نكرد.

عبدالله زاده در دوبي بزرگ شد، با فرزندان بعضي از خانواده‌هاي اشراف و برجسته دوبي به مدرسه رفت، او هتل خانوادگي و مجموعه شركت‌هاي هولدينگ خود را مديريت كرد و تصميم گرفت در سال 2000 خود وارد عرصه تجارت شود، مالكيت شركت املاك براى خارجى‌ها در قوانين دوبي به طور رسمى امكان پذير نيست حتى براى كساني كه مدت‌ها در آنجا اقامت داشتند مانند او. بنابراين وي مانند تمام خارجى‌هايى كه صاحب شركت املاك مى‌باشند يك شريك خفته اماراتى (مانند شيخ حشر) براى خود انتخاب كردند كه تمامى اسناد طبق قانون مى‌بايستى به نام طرف اماراتى ثبت شود.

معمولاً اين شراكت‌ها مستلزم آن است كه يك اماراتي پروانه كار دريافت كند و به شريك خارجي خود كنترل مديريت را واگذارد. فرد خارجي يا بايد مبلغي را به صورت سالانه به اماراتي بپردازد و يا در سود شركت سهمى به طرف اماراتى داده شود اين رابطه طى قراردادى جداگانه تعريف مى‌شود كه با اسنادى كه به مراجع دولتى ارائه شده است فرق مى كند، اين قراردادها آن قدر متداول هستند كه دادگاه‌ها در مناقشات به عقيده وكلاي تجاري در دوبي، دادگاه آنها را به عنوان قرارداد رسمى مى‌پذيرد.

در سال 2004، يكي از دوستان قديمي عبدالله زاده وي را به شيخ حشر معرفى كرد، شيخ حشر، مالك شركت مشاريع الفجرست كه شركت پيمانكارى هم داشت. در طى اسنادى و استشهادى كه در اداره دادگستري دوبي پر شده است، عبدالله زاده اقرار مي‌كند كه او و شيخ حشر شفاها در مورد مشاركت توافق كرده‌اند و قراردادي را در اول فوريه سال 2006 امضا كرده‌اند.

عبدالله زاده مي‌گويد اين مشاركت، اين دو نفر را به عنوان مالكان مشترك شركت املاك الفجر (الفجر للعقارات) معرف كرد، اين دو نفر قرار بود كه به يك اندازه از سود سهم ببرند و سرمايه مشابهي را به ميان بگذارند. اين قرارداد عبدالله زاده را به عنوان مدير ارشد با تمامى اختيارات منفرداً برگزيد.

بر طبق اسناد بانكي كه توسط مجله وال استريت ژورنال آمريكا مورد بررسي قرار گرفت، عبدالله زاده 335 هزار دلار را به عنوان سرمايه اوليه آورد و حدود 30 ميليون دلار ديگر را در شركت سرمايه‌گذاري كرد، استشهاد عبدالله زاده تصريح مي كند كه شيخ حشر هيچ سرمايه‌اي را ميان نياورده است، شيخ حشر وجود مشاركت را اصلاً و كلاً رد مي‌كند.

كار و توسعه شركت خيلى زود رشد كرد، اين همكاري خيلي زود به پايان رسيد. يكي از بزرگترين پروژه‌هاي الفجر (الفجر للعقارات) ساخت پنج برج اداري با سرمايه 750 ميليون دلار بود كه نزديك جزيره نخيل جميرا در حال ساخت مى‌باشد. طبق اسناد مالي شركت، عبدالله زاده سه قواره از پنج قواره را براي برج‌هاي چهل طبقه با پول خود خريداري كرد،‌ طبق اسناد شركت، زماني كه سرمايه‌گذاران براي خريد واحدها صف كشيده بودند، او قرارداد 215 ميليون دلارى را براى ساخت پنج برج با شركت پيمانكارى شركت شيخ حشر امضاء كرد، اما طبق اسناد شركت و كاركنان سابق املاك الفجر (الفجر للعقارات) تا اواخر سال 2007، پيمانكاران شركت شيخ حشر از جدول زماني برنامه عقب بودند. شركت املاك الفجر به دليل تاخيرها با جريمه‌هايي روبرو شد و خريداران شروع به اعلام نارضايتى خود نسبت به پيمانكار كردند. شيخ حشر براي ادامه فعاليت تقاضاي مبلغ بيشتر كرد، اما آقاي عبدالله زاده مدعي است كه اين تقاضا را رد كرده است. شيخ حشر، طي نامه‌هايي به عبدالله زاده گلايه كرده است كه در صورتي كه عبدالله زاده پول بيشتري ندهد شركت‌هاي پيمانكارى او ورشكسته خواهند شد.

در فوريه سال 2008، آقاي عبدالله زاده مدعي است كه يك تماس تلفني غيرعادي از اداره امنيت دوبي (امن الدوله) دريافت كرده است كه از او خواسته آن شب براي صحبت به آنجا برود، او مدعي است زماني كه به آنجا مي‌رسد، پليس چشم او را بسته است، او را وارد يك جيپ كرده و به بازداشتگاه برده است.

عبدالله زاده مي‌گويد در هشت هفته‌اي كه حبس غيرقانونى بود، به جرم خاصي متهم نشده و هيچ امر قضايى وجود نداشته است در عوض او مى‌گويد مكرراً درباره زندگي شخصي‌اش و عمليات پروژه‌هاي شركت خود يعنى شركت الفجر (الفجر للعقارات) مورد بازجويي قرار گرفته است و به بازجويي كنندگانش كد گاو صندوق شخصى خود در شركت را داده است. او مي‌گويد: "آنها به من گفتند اگر با آنها همكاري نكنم من را نابود خواهند كرد ".

عبدالله زاده اعتراف مي‌كند، تنها نسخه قرارداد مشاركت‌اش با شيخ حشر در گاو صندوق بوده است، كاركنان سابق شركت املاك الفجر (الفجر للعقارات) مي‌گويند گاوصندوق در حين زندانى بودن عبدالله زاده توسط مديريت جديد خالي شد.

در ششم مارس پسر شيخ حشر، شيخ مكتوم به عنوان مديرعامل جديد شركت املاك الفجر (الفجر للعقارات) برگزيده شد.

به گفته كاركنان سابق املاك الفجر (الفجر للعقارات)، شيخ حشر از حسابداران بين‌المللي براي حسابرسي دفاتر شركت املاك الفجر (الفجر للعقارات) استفاده كرد، او سپس يافته‌ها را در اختيار كاركنان و كارفرمايان منتخب قرار داد و عبدالله زاده را به اختلاس متهم كرد. تماس‌هاي تلفني ما و ايميل‌هاي ارسال شده به حسابداران و وكلاى املاك الفجر (الفجر للعقارات) جوابي دريافت نشد.

شيخ حشر مي‌گويد، عبدالله زاده، پول او را دزديده اما مدرك يا سندي براي اثبات ادعاي خود ارائه نكرده است و آقاي عبدالله زاده اين مسئله را تكذيب مي‌كند.

دادستانى از تحقيق پرونده شكايت عبدالله‌زاده بدون دليل اجتناب كرده و به حكم دادستان كل دوبي اكتفا كرده است. دادستان كل دوبي يك مقام رسمى منتخب حاكم دوبي (شوهر خواهر شيخ حشر) مى‌باشد، در ماه نوامبر عبدالله زاده آخرين راه را براى شكايت خود را اقدام كرد، او به ديوان دفتر حاكم دوبي رفت و خواستار ميانجيگري خود شيخ محمد حاكم دوبي شد كه تا به حال پاسخي دريافت نشده است.