عصرایران- این روزها به واسط حضور رامبد جوان و نگار جواهریان در کانادا، بحث به دنیا آوردن فرزند در خارج از کشور بسیار داغ است.
برخی از مردم این کار را یک مسئله عادی و عدهای دیگر آن را مقابل وطن پرستی نامیدند.
حالا در 90 دقیقه گفتوگوی امروز، میخواهیم در مورد به دنیا آوردن فرزند در خارج از کشور با هم گفتوگو کنیم.
1- اگر امکان مالی به دنیا آوردن فرزند در خارج از مرزهای ایران ( کشورهایی که به فرزندان متولد شده اقامت یا شهروندی میدهند)داشته باشید، این کار را انجام میدهید؟ چرا؟
زمان این گفتوگو 90 دقیقه است. از ساعت 11:00 تا 12:30. نظرات ثبت شده بعد از این ساعت منتشر نخواهد شد.
و از زندگی بهره کافی را میبره . و این بهره به معنی کیفیت زندگی که هر انسان شایسته اونه و نیاز داره به آن در دنیای امروزی است .
ان شالله ايراني اسلامي واقعي ميسازيم
ولی فرق منی که اینکارو انجام میدم با رامبد جوان اینه که نرخ به روزخور نیستم
بحث بر سر عدم دورويي و رياكاريست نه مسائل شخصي؛ حق هر كس هست كه براي زندگي خودش و خانواده ش بهترين تصميم را اتخاذ كنه
چون همیشه افراد همفکر خود را جذب میکند
اصلا تو خوبی
اما اینکه توی ایران زندگی و کار و کاسبیم باشه و فقط برای زایمان برم یه کشور دیگه، به هیچ وجه. اینو نوعی بی غیرتی میدونم.
بلکه خودم مهاجرت میکنم.
فرزند من ایرانی است و افتخار میکنم ( علیرغم شرایط نا گوار فعلی) فرزندم شناسنامه ایرانی داشته باشد. همیشه وضع اینگونه نخواهد بود.
حتی کبوترها نیز برای تخم گذاری بدنبال جای امن و راحتی میباشند.
ولی نکته اینجاست که افرادی چون رامبد جوان که توصیه بلبخند وشاد بودن و بیخیال غصه بودن میکند دوچهره دارد .تاسف
صد در صد
اگه شرایط مالیم مساعد بود مهاجرت میکردم
اعتراضات به رامبد بخاطر صداقت نداشته ایشان است.
آیا کسی هست موقعیتش رو داشته باشه و این کار رو نکنه
هرکسی اختیار داره با پول خودش هرکاری بکنه و هرجایی رو برای تولد فرزندش انتخاب کنه مثل خیلی از هنرپیشه ها که از تهیه کننده های خصوصی دستمزد میگیرن و هرکاری با پولشون می تونن بکنن اما امثال رامبد جوان و مدیری و ... در حال که میدونن مردم تلویزیون ایران رو دوست ندارند از بودجه که از بیت المال میگیره راضی نیستن و این تلویزیون خلاف نظر و درد مردم داره کار میکنه براشون ذره ای اهمیت نداره و فقط به فکر پول هستن و ابزار دست دروغگویی
والا هرچقدر از سهم من از بیت المال در دستمزد رامبد جون باشه حلالش نمیکنم اگه تلویزیون خصوصی بود کسی چیزی نمیگفت نه این صدا و سیما
با 32 سال سن در ایران امید به زندگی پایینی دارم و آیندم قابل پیش بینی نیست چرا باید همچین شرایط نابسامانی و صد البته بدتر برای فرزندم ایجاد کنم وقتی که فرزندم 18 ساله می شود و شرایط زندگی از الان من خیلی خیلی بدتر خواهد شد .
شما باید اول باید بگی که تابعیت کشور خارجی رو داری یا نه، اگر داری که بیخود منت نزار، چون خیالت از تابعیت فرزندت راحت بوده و می دونستی به هر حال تابعیت خارجی رو داره.
اگر شما واقعا عاشق ایران هستی، چرا برای گرفتن فوق لیسانس هنر رفتی آمریکا؟ اینجا دانشگاهی با رشته مورد نظر شما نبود؟ واقع بین باشیم و صداقت داشته باشیم بهتر نیست؟
آره خوب ی وطن پرستی بیاد کشورش رو که مهد تاریخ و هنر و فرهنگ و تمدنه رو ول کنه بره کشوری که تا دندون واسه وطنش دندون تیز کرده درس بخونه و الانم بیاد بگه خارج از کشور جیزززه و فقط میهن پرافتخاره خودم، یا زیادی ساده لوحه یا زیادی زبل و دغل.
و البته برای همه این حق رو قائلم که برای زندگی شخصی خودشون هر تصمیمی که دوس دارن بگیرن و این تصمیم رو مغایر با میهن دوستی نمیبینم چرا که این تصمیم تو شرایط متزلزل اقتصادی ایران خیلی منطقیه
ولی عصرایران ما رو با رامبد جوان مقایسه نکن چون قیاس مع الفارق میشه ، اکثر ما یه روز بودن تو خارج برامون آرزوئه ولی ایشون هر زمان اراده کنه میتونه هر کشوری باشه
در ضمن ما مردم عادی هی دم به ثانیه وطن وطن و دورویی نکردیم ولی ایشون دم به ثانیه اهنگهای وطنم پاره ی تنم میخوند
من خودم ارزوم بود بچه هامو تهران یا شیراز به دنیا بیارم که نشد متاسفانه
اما عصر ایران!
این چه جور سوال پرسیدنیه! من با رامبد و نگارها و تنابنده ها و ... یه فرق دارم. رگ گردنم جلوی چشم میلیونها بیننده تلویزیونی برای ایران باد نمیکنه!
بنابراین این سوالتون بدون توضیحات خیلی مشمئز کننده بود.
اگر امکان مالی داشته باشیم بیشتر از صد در صد این کار رو خواهیم کرد.
مطمنا به کسی هم که این کارو میکنه خرده نمیگیریم.
وقتی میشه با این کار آینده روشن تری برای فرزندم ایجاد کنم، چرا این کارو نکنم؟
من قراره 6 تا بچه داشته باشم
و هر کدوم تو یه کشور
به طور قطع این کار را می کردم.
ایران برای من بسیار عزیز و دوست داشتنی است. ولی آیا این کافی است؟
متاسفانه در ایران اخلاق، فرهنگ، اصول، عقلانیت، مردم سالاری و به طور عام همه چی از بین رفته است و کوچکترین آینده ای برای نسل های بعد متصور نیست.
باید به امثال آقای جوان دست مریزاد گفت که برای نسل بعد خود دوراندیشی کردند.
الان هم تو فکر رفتنم. دارم برای دو سه سال اینده برنامه ریزی می کنم. از ما که گذشت حداقل بچه هامون خسر الدنیا و الاخره نشن.
ما حتی واسه مایحتاج و حقوق اولیه زندگی هم مشکل داریم
اولویت هم کشاورهای اسکاندیناوی مثل: ایسلند، نروژ، فنلاند و سوئد هستش
برای یک بچه بعد از سلامتی مهمترین پارامتر امید به آینده است که در ایران وجود ندارد
در هر حال جواب من ضرب ه نه مثبت
اندیشه دهۀ 60: می مونیم و کشورمون رو می سازیم.
ولی موند تا باشیم...
من هنوز پدر و مادرمو بابت اینکه میتونستن زمان بچگیه ما به کانادا برن و اقامت بگیرن ولی اینکارو نکردن نمیبخشم
وقتی دارم پدر و مادرم رو بابت به دنیا آوردن خودم سرزنش میکنم چرا اشتباه مجدد کنم
بنام ایران و به پاس احترام به تمام جوانان سرزمینم که تا بدینجا بر فراز قلل ایستاده است درایران انجام میدهم.
ولی تبعیض ، دروغ ، ریا و گرانی تا کمرمان را بیشتر از این نشکسته بداد برسید.
ای مسئولین بداد برسید
متشکرم
چه کسی دوست دارد که بچه اش در آینده از فقط از دنیا درس بخواند و سپس با خروسها بیدار شود و با سگها بخوابد و برای لقمه ای نان باقی عمر را بدود و کار کند برای بانکها و سود پول بدهد تا بتواند به یک ماشین و خونه بسیار معمولی برسد(تازه اگر شانس باهاش یار باشد) این دو واجبات زندگی هستند که در کانادا و در بسیاری از کشورهای دیگر ، دستیابی به آنها بسیار راحت و منطقی می باشد. ضمنا به دلیل پایداری اقتصادی همه چیز قابل برنامه ریزی است و تحصیل رایگان هم در بهترین سطح بدون دخالت مادر و پدر وجود دارد و ...
اگر اطلاعات كافي داشتم حتما مقدمات بدنيا اومدن بچه دومم رو توي يه كشور ديگه مثلا كانادا انجام ميدادم .
کوچه پس کوچه های شهر را قدم می زنم
و چشم در چشم کودکانی می اندازم
که هیچ آینده ای ندارند !
نمیدونم آیا برای سفر کاری یا تحصیل یا تفریح اراده کردید به یک کشور خارجی بروید یا نه! آیا می دونید برای گرفتن ویزا اکثر کشورها (بخصوص اروپاییها) به شهروندان دارای پاسپورت ایرانی سخت میگیرند و خیلی هم بدرفتاری می کنند! آیا می دانید به ندرت پس از وقت زیاد و هزینه های زیاد به ایرانی ها ویزا می دهند! آیا می دانید دو کشور آمریکا و کانادا کشورهایی هستند که اگر در خاک آنها بچه ای به دنیا بیاد، بهش شناسنامه و پاسپورت اونجا رو می دهند؟ آیا می دانید یک ایرانی که در کانادا بچه ای به دنیا میاره می تونه هم شناسنامه و پاسپورت ایرانی داشته باشه و هم کانادایی؟ آیا می دانید با پاسپورت کانادا سفر به 200 کشور جهان بدون ویزا براحتی میسر هست؟ با همه این اوصاف و این امکانات، بعنوان یک فرصت برای آینده می توان بهش نگاه کرد.
بهر حال پاسخ من هم مثبت هست و حتما اگر می تونستم بچه خودم را در کانادا به دنیا می آوردم و برمیگشتم ....
اینکه در آینده بچه ات مجبور نباشه توی صف ویزا بره و یک عمر برای سفرهای خارجی راحت تصمیم بگیره و هرجا خواست بره، فوق العاده است.
وگرنه همه ما ایرانی هستیم و ایران را دوست داریم و هر جای دنیا که باشیم دوست داریم در همین کشور بمیریم و به خاک سپرده بشیم.
همنجور که احتمال داره یه نفر هم برحسب اعتقادات مذهبیش،تصمیم بگیره که نجف یا کربلا بچه شو به دنیا بیاره
هرجایی غیر از ایران
خیلی راحت یک پاسپورت معتبر به فرزندم هدیه مدم
بنده فکر نکنم جایی دیگر بتوانم زندگی کنم واگر امکان مالی برام فراهم باشه بهترین زندگی را همینجا می سازم به قول ناصرالدین شاه (هر کجا پول است آنجا دلگشاست ! )
قطعا همين كار را خواهم كرد و متاسفم كه چرا زودتر به اين فكر نيفتادم
ضمنا" به نظر مناسب است اين نظر سنجي در قالب نمودار و ارائه درصد مشاركت كنندگان در صفحه اصلي ، ارائه و ثبت گردد .
حتی اگه سرزمین مادری ام نباشه چون فقط یکبار شانس زندگی کردن داریم نه بیشتر
تا توانستم ندانستم چه سود
چون که دانستم ،توانستن نبود
شعار وطن پرستی ندیم.ما به راحتی حقوق همدیگرو ضایع میکنیم.طبیعت رو خراب میکنیم.ما از وطن پرستی فقط حرفش رو داریم.
بعنوان یک پدر نسبت به اینده فرزندم مسئولم.وقتی هیچ امیدی توی کشور خودم نسبت به بهبود اوضاع ندارم حتما از ظرفیت مالی خودم استفاده میکنم که اونو در جایی متولد میکنم که بتونه ار حقوق فردی و اجتماعی که براش در نظر میگیرن استفاده کنه.
اینکه اون بعدا چه انتخابی میکنه به خودش مربوطه :
ایران یا اونجا !
تعریف من از میهن اینه:
جایی که ارزش های انسانی و حقوق فردی و انسانی و احتماعی و ظرفیتهای اقتصادی و مالی برای یک فرد فراهم بشه.وقتی بتونم فرزندم رو در چنین جایی تحویل خاک بدم حتما اینکارو میکنم.
یعنی افراد باید در عالم واقع موقعیت رامبد جوان و امثالهم باشند و بعد از آن در مورد این کار اظهار نظر کنند بطور مثال آقای دایی و دیگر افراد مه تمکن مالی دارند در این خصوص اظهار نظر کنند پیروز باشید
2) سعی میکردم در ابتدا با خودم و در درجه دوم با اطرافیانم رو راست باشم
3) اگر لگوی کسی باشم سعی میکردم حرف و عملم یکی باشد اتامرون الناس بل البری و تنسون انفسکم؟ آیا انسانها را به انجام کار های خوب توصیه میکنید و خود را فراموش میکنید؟
4) ایشون حق دارن که برن بچه خودشون رو هر جا دوست دارن به دنیا بیارن ولی کی باید جواب جوانان و موجوانانی که ایشون رو الگوی خودشون قرار دادن رو بده ؟
این ها با توجه به فضایی که صدا و سیما براشون ایجاد کرده و معروف شدن به عنوان یکی از الگوهای جامعه و به خصوص افراد کم سن شناخته شدن . الگو یعنی چه ؟ وقتی الگو هستی حق نداری باعث دلسردی جوانان و نوجوانان بشی , حق نداری دو رو باشی و فضیلت رو راستی رو از بین ببری
چطور میشه از بچه هامون انتظار داشته باشیم که در اینده آدم های رو راستی بار بیان ؟
فرزندان خودمون رو با توجه به پیشرفت تکنولوژی نمیتونیم توی خونه های خودمون حبس کنیم و فقط پدر بزرگ و مادر بزرگ و دائی و عمه و خاله رو نشونشون بدیم. بچه با یه جستجوئی کوچیک تمکام اطلاعات مورد نیاز خودش رو به دست میاره.
میگن وقتی یه جامعه رو بخای از بین ببری سعی کن نسل نوجوان و جوان اون رو از اصول اخلاقی دور کنی
― بایزید بسطامی
بله من هم حتما همین کار را میکردم
در غیر اینصورت اصلا بچه نمیخوام
اگه شرایط زایمان برای خانمها در کشور مهیا بشه خیر تمایلی ندارم.
غربت سخته... مث خودكشي ميمونه
ميري چون نمي خواي اينجا باشي ... ولي .. بعدش معلوم نيس
اونجا آدمايي هستن كه تو باهاشون هيچ اشتراك فرهنگي احساسي و تاريخي نداري
خيال مشترك... كلمات عبارات ضرب المثل ها
اينا رو نمي گم از سر شكم سيري
بابا آدم دوست صميمي ميخواد
چقدررررر طول ميكشه ...
مگه ميشه؟؟؟
من كه هروقت چن روز برم... برگشتم خاك ايران رو مي بوسم
بچه ها
صبركنيد!
ايران رو بيايد نگهش داريم
فرار نكنيد!
بياين با خوب و بدش بسازيم
ولي بمونيم... همينجا خوبه به خدا... طاقت بياريد.
رامبد جوان حق دارد و به کسی هم ربطی ندارد.
صد در صد
یک لحظه غفلت نمی کنم
چون هیچ امیدی به آینده این مملکت نیست.