ضد عفونی کننده ها بطور کلی، موادی شیمیایی هستند برای تمیز کردن سطوح، دست و پوست. آنها می توانند میکروارگانیسم ها را از بین ببرندیا از رشد آنها جلوگیری کنند. اگرچه ضدعفونی کننده ها می توانند بسیار مفید باشند، اما سوالاتی در مورد ایمنی آنها برای استفاده درازمدت وجود دارد.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد ضدعفونی کننده ها، از جمله انواع موجود، کاربردهای آنها و نگرانی های ایمنی در استفاده از آنها، در ادامه مقاله با ما همراه باشید.

ضد عفونی کننده(آنتیسپتیک) چیست؟

آنتیسپتیک ها مواد شیمیایی هستند که افراد عموما بر روی پوست دست استفاده می کنند و می تواند تعداد میکروارگانیسم های موجود در پوست را کاهش دهند.

انواع مختلف ضد عفونی کننده های دست از نظر فرمولاسیون، اثربخشی، کاربردها و عوارض جانبی متفاوت هستند. کارکنان بهداشتی اغلب قبل از انجام اقدامات پزشکی از قبیل خونگیری و انجام جراحی از مواد ضد عفونی کننده استفاده می کنند.

آنتیسپتیک ها در برخی موارد به عنوان جایگزین شستشو با آب و صابون، جهت تمیز کردن دست استفاده میشود.

تفاوت ضدعفونی کننده های دست، ضد عفونی کننده های سطوح ، ضد باکتری ها و آنتی بیوتیک ها

ضد عفونی کننده ها ، ضد باکتری ها و آنتی بیوتیک ها اهداف مشابه اما کمی متفاوت دارند. بخشهای زیر این تفاوتها را با جزئیات بیشتری بیان می کند.

ضد عفونی کننده دست در مقابل ضد عفونی کننده سطوح

افراد از ضد عفونی کننده ها ی دست مانند پراکسیدها و ضدعفونی کننده های حاوی الکل برای از بین بردن میکروارگانیسم های موجود در پوست استفاده می کنند. در حالی که ضد عفونی کننده های سطوح می توانند آنها را از اشیا دور کنند.

ضد عفونی کننده های سطوح و اشیا و محلول های آنتیسپتیک دست هر دو از مواد شیمیایی ساخته می شوند که غالبا از ماده مؤثر های مشابه برخوردار هستند. با این حال ، مواد ضد عفونی کننده اشیاء غلظت بالاتری دارند که برای استفاده در پوست مناسب نیستند.

ضد باکتری ها در مقابل ضد عفونی کننده ها

آنتی باکتریال ها نیز مواد شیمیایی هستند که مردم می توانند برای تمیز کردن پوست بدن استفاده کنند. صابون ها و اسپری ها اغلب حاوی ضد باکتری هستند. اسپری های ضد باکتری در از بین بردن یا کاهش رشد باکتری ها موثر هستند ولی ویروس ها را از بین نمی برند و از رشد آنها جلوگیری نمی کنند. در مقابل ، ضد عفونی کننده ها می توانند ویروس ها ، باکتری ها و قارچ ها را از بین ببرند یا از رشد آنها جلوگیری کنند.

آنتی بیوتیک در مقابل ضد عفونی کننده ها

آنتی بیوتیک ها نوعی داروی تجویزی هستند که می توانند عفونت های باکتریایی را درمان کنند.

آنتیسپتیک ها و آنتی بیوتیک ها هردو می توانند عفونت های باکتریایی را درمان کنند. افراد می توانند هر دو نوع را روی پوست یا غشای غیرمخاطی بمالند. با این حال ، فرد می تواند از طریق خوراکی آنتی بیوتیک مصرف کند ، تا انواع عفونت ها را در داخل بدن درمان کند. ولی آنتیسپتیک ها تنها بصورت موضعی استفاده میشوند.

انواع ضدعفونی کننده

ضد عفونی کننده ها انواع مختلفی دارند. بعضی از آنها برای استفاده در خانه ایمن نیستند، در حالی که برخی دیگر فقط برای استفاده در محیط های بالینی یا بیمارستان مناسب هستند.

برخی از انواع متداول ضد عفونی کننده ها عبارتند از:

الکلها ، مانند الکل ایزوپروپیل و اتانول

ترکیب آمونیوم کواترنر

کلرهگزیدین و دیگوانیدهای دیگر، برای استفاده قبل از عمل

پماد ضد باکتری، برای درمان سوختگی و زخم

پراکسید و پرمنگنات، برای ضد عفونی کردن پوست یا استفاده به عنوان دهانشویه

مشتقات فنل هالوژنه، در صابون ها و محلول ها

مشتقات کینولون، که زخم ها را درمان می کند و می تواند یکی از ترکیبات قرص های گلودرد باشد

کاربرد

ضد عفونی کننده ها چندین کاربرد بالقوه دارند. رایج ترین آنها عبارتند از:

جلوگیری از عفونت روی پوست، به ویژه برای بریدگی، خراش، یا سوختگی جزئی

تمیز کردن دست بدون آب، که کارکنان بهداشت ممکن است بین روش های مختلف یا بین ویزیت هر بیمار انجام دهند

تمیز کردن پوست قبل از یک روش پزشکی، مانند خونگیری یا جراحی

درمان عفونت های گلو با دهانشویه

تمیز کردن غشاهای مخاطی، برای درمان عفونت ها یا قبل از استفاده از کاتتر

ایمنی و اقدامات احتیاطی

مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) هنوز توصیه می کنند که متخصصان مراقبت های بهداشتی تمام توصیه های فعلی را برای استفاده از مواد ضد عفونی کننده دنبال کنند.

هنگام استفاده از مواد ضدعفونی کننده در خانه ، فرد باید تمام دستورالعمل های ایمنی روی بطری را دنبال کند. استفاده از ضد عفونی کننده با غلظت بیش از حد ممکن است باعث تحریک یا سوختگی شیمیایی پوست شود.

افراد باید از استفاده از مواد ضد عفونی کننده در موارد زیر خودداری کنند:

روی زخم ها و سوختگی های بزرگ

مناطقی که جسم خارجی در پوست گیر کرده است

نیش و خراش حیوانات

عفونت چشم

فرد نباید از مواد ضد عفونی کننده ی سطوح روی پوست استفاده کند. مواد ضد عفونی کننده اشیاء و سطوح برای تمیز کردن سطوح هستند نه برای تمیز کردن زخم ها و دست ها.

خلاصه

ژل ها و محلول های ضدعفونی کننده دست که با نام علمی آنتیسپتیک ها شناخته میشوند، برای تمیز کردن پوست ، زخم ها و غشاهای غیرمخاطی هستند. ضد عفونی کننده های سطوح با نام علمی Disinfectants عموما از نظر ساختار شیمیایی به آنتیسپتیک ها شباهت دارند و اغلب مواد فعال مشابه ولی با دوز های متفاوت دارند. با این حال ، فرد نباید از ضدعفونی کننده ی سطوح بر روی پوست استفاده کند.

ضد عفونی کننده ها به طور کلی در از بین بردن یا جلوگیری از رشد میکروارگانیسم ها مانند باکتری ها، قارچ ها و ویروس مؤثر هستند.

منبع:

medicalnewstoday.com - Medically reviewed by Cynthia Taylor Chavoustie, MPAS, PA-C — Written by Jenna Fletcher on May 28, 2020

ترجمه: واحد علمی فروشگاه تجهیزات پزشکی ماهان مدیکال

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه