هر فردی در طول زندگی خود ممکن است بیماری های متفاوتی را تجربه کند که یکی از آنها زخم پای دیابتی است. این نوع از زخم ها همانطور که از نام آنها مشخص است، در 15 درصد از افراد دارای دیابت شدید مشاهده می شود.

زخم های دیابتی به صورت زخم باز و بیشتر در پایین پا و در انگشتان آن ایجاد خواهد شد. در صورتی که مراقبت های لازم و درمان های به موقع روی این زخم ها صورت نگیرد، احتمال ایجاد عفونت و پخش شدن آن در کل پا وجود دارد.

به همین دلیل اطلاع از علائم این زخم ها و درمان های به موقع سبب پیشگیری از قطع پا در این افراد می شود. در این مقاله روش های درمان و مراقبت از زخم های پای دیابتی را با بهترین و نوین ترین متدها عنوان می کنیم.

چه زمانی نیاز به مراقبت از زخم پای دیابتی است؟

دیابت یکی از بیماری هایی است که نیاز به کنترل و درمان دائمی دارد. بالا بودن میزان قند خون مشکلات بسیاری را برای افراد ایجاد می کند که از جمله مهم‌ترین آنها زخم پا‌ست. تقریبا 14 الی 24 درصد از بیماران دیابتی در ایالات متحده آمریکا به زخم پا مبتلا هستند که به قطع عضو منجر می شود.

در واقع حدود 85 درصد از دلایل قطع پا مربوط به دیابت و زخم پای دیابتی است. با این حال عارضه مورد‌نظر قبل از تشدید شدن با انجام مراقبت های متعدد قابل پیشگیری است.

این زخم ها با علائم متعددی خود را نشان می دهند. در صورتی که علائم زیر در پای افراد دیابتی مشاهده شود، باید مراقبت های لازم را شروع کرد:

کاهش حس در پاها؛
تغییر در ظاهر پا؛
گردش خون ضعیف؛
ایجاد فشار و اصطکاک در پاشنه پا؛
درد یا نبود درد؛
قرمزی و تورم؛
ایجاد بو در زخم ها؛
ایجاد زخم و کبودی؛
احساس سوزن سوزن شدن در پا.

تمامی این علائم در افراد دیابتی که از انسولین استفاده می کنند، بیماران مبتلا به دیابت کلیه، چشم، بیماری های قلبی، افراد چاق و کسانی که مصرف بی رویه الکل و دخانیات دارند، نشانی از ایجاد زخم پاست؛. از این رو انجام مراقبت ها برای پیشگیری از ایجاد این زخم ها و پیشرفت آنها از اهمیت بالایی برخوردار است.

چرا باید مراقب زخم های پای دیابتی بود؟

6 درصد از افراد دارای زخم های پای دیابتی به دلیل عفونت راهی بیمارستان می شوند و باید تحت مراقبت شدید قرار گیرند. همچنین کسانی که از نوروپاتی رنج می برند، به دلیل آسیب عصبی ممکن است دچار افزایش سطح گلوکز خون شوند. در این صورت امکان ابتلا به زخم پا بدون هیچ گونه دردی در این افراد وجود دارد.

مراقبت از این بیماران و تشخیص بیماری آنها از طریق ابزاری به نام مونوفیلامنت پا انجام می شود. بیماری های عروقی زخم پای دیابتی را پیچیده تر خواهند کرد و احتمال ایجاد عفونت در کل پا را افزایش می دهند.

زخم های پای دیابتی در افراد دارای نوروپاتی دردی را به همراه ندارند. به همین دلیل بیماران باید به علائم دیگر این بیماری توجه داشته باشند. درمان این زخم ها برای جلوگیری از پخش شدن عفونت در کل بدن، جلوگیری از قطع عضو، افزایش کیفیت زندگی بیماران دیابتی و کاهش هزینه های درمان و مراقبت های بهداشتی صورت می گیرد.

مراجعه به کلینیک های بهداشت و درمان که در این زمینه تخصص دارند، به پیشگیری از این بیماری کمک بسیاری می کند که میتوانید در این امر مهم از کارشناسان پارساطب برای معرفین بهترین درمانگران زخم کمک بگیرید.

مراقبت از زخم های پای دیابتی از چه روش هایی صورت می گیرد؟

در صورتی که افراد دیابتی به این نوع از زخم ها مبتلا شوند، باید سریعا درمان را شروع کنند؛ زیرا تشخیص زودهنگام و مراقبت های به موقع، خطر افزایش عفونت را در این زخم ها کاهش می دهد و بهبودی سریع تر اتفاق می افتد. در غیر این صورت امکان قطع عضو در پای افراد وجود خواهد داشت.

روش های درمان و مراقبت از این زخم ها به صورت زیر عنوان می شوند:

انجام دبریدمان

این اقدام برای از بین بردن پوست و بافت های مرده اطراف زخم های دیابتی انجام می شود. از این طریق فشار روی زخم کاهش پیدا می کند و احتمال گسترش عفونت از بین خواهد رفت.

دارو و پانسمان

دارودرمانی و استفاده از پانسمان های نوین سبب می شود عفونت زخم پای دیابتی کاهش پیدا کند. داروهای آنتی بیوتیک و موضعی، مراقبت از زخم های پا و تمیز کردن آلودگی و ترشحات به بهبودی سریع تر آنها کمک می کند. پوشش زخم ها با پانسمان سبب ایجاد رطوبت در آنها می شود و این عمل درمان آنها را سریع تر خواهد کرد. در برخی از موارد حاد ممکن است نیاز به بستری بیمار در بیمارستان باشد.

استفاده از ویلچر و عصا

هر گونه فشار روی زخم پای دیابت ممکن است روند درمان را کندتر کند؛ از این رو استفاده از ویلچر و عصا در طول دوره درمان پیشنهاد می شود.

انجام جراحی

زخم های پای دیابتی غیر‌عفونی در بیشتر مواقع بدون جراحی بهبود پیدا می کنند. با این حال در صورت عدم مفید بودن درمان های دارویی، انجام جراحی آخرین مرحله از روند درمانی محسوب می شود. جراحی با تراشیدن یا برداشتن استخوان آسیب دیده پا صورت می گیرد.

اقدامات ضروری در کاهش خطر ابتلا به زخم پای دیابتی

افراد دیابتی باید برای جلوگیری از ابتلا به این نوع از زخم ها اقدامات زیر را به طور مرتب انجام دهند:

کنترل سطح گلوکز و کلسترول خون به طور مرتب؛
انجام چکاپ و آزمایش های پزشکی مربوط به گردش خون در بدن؛
عدم مصرف الکل، سیگار و مواد مخدر؛
استفاده از کفش مناسب؛
عدم ایستادن و راه رفتن در مدت طولانی؛
توجه به هر گونه علائم زخم و تغییر شکل در پاها.

در‌نتیجه

زخم پای دیابتی یکی از مشکلات بسیار خطرناکی است که افراد دیابتی را به خود درگیر می کند. این زخم ها در اثر کاهش گردش خون در پا و افزایش گلوکز خون ایجاد می شوند. در بیماران دیابتی که دارای بیماری های قلبی، کبدی، عروقی و چاقی هستند، احتمال ابتلا به این زخم ها بیشتر از سایر افراد است.

درمان این زخم ها از طریق روش های متعدد مانند دبریدمان، داروهای آنتی بیوتیک، پانسمان و جراحی امکان پذیر است. در برخی از مواقع بسیار حاد نیز ممکن است پزشک قطع عضو را پیشنهاد دهد. با این حال انجام مراقبت هایی نظیر کنترل سطح گلوکز و گردش خون، کاهش فشار به پاها، پوشیدن کفش مناسب و چکاپ به طور مرتب احتمال ابتلا به این بیماری را کاهش می دهد.

منبع:

https://www.apma.org/diabeticwoundcare

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه