محمد رویانیان در ستون یادداشت روز وطن امروز نوشت:
مشکلات اخیر مترو موضوع اعتبارات و مسائل مالی و دولتی نیست و کاملا موضوعی مدیریتی است.
با توجه به مدیریت انحصاری در متروی تهران، جذب نشدن سرمایهگذاری بخش خصوصی و ناتوانی در جذب سرمایههای فاینانس خارجی در این بخش، کارشناسان احتمال میدادند که متروی تهران به بنبست برسد که به نظر میرسد این امر در حال وقوع است. اگر هزاران میلیارد تومان از بیتالمال کشور در متروی تهران هزینه شود تا مادامی که انحصار در مدیریت و سرمایهگذاری وجود دارد، نمیتواند مترو را نجات دهد و امیدوار باشیم این بخش توسعه یابد. این در حالی است که متاسفانه راندمان مترو به یک سوم کاهش یافته است. ما معتقدیم مترو باید هرچه سریعتر از انحصار خارج شود و در غیر این صورت در چالش انحصار به بنبست خواهد رسید. مدیریت مترو بسیار ضعیف است و صرفنظر از اشخاص که برایم محترم هستند باید آشکارا بگویم سیستم مدیریتی مترو را به هیچ عنوان با ظرفیت نیاز تهران مطابق نمیبینم و هرگز این مدیریت ناکارآمد را قبول ندارم.
اصولا تکسیستمی بودن و تکمحوری بودن مترو اشتباه است. مدیریت شهری باید
حمل و نقل عمومی را به عنوان یک مجموعه ببیند تا حمل و نقل عمومی با کیفیت در اختیار مردم قرار گیرد.
انحصارطلبی و مدیریت انحصاری باعث ناکارآمدی مترو شده است و این اتفاق هیچ ربطی به اعتبارات ندارد. اعتقاد ندارم بینظمیهای اخیر مترو تعمدی است ولی دستکم و در حالت خوشبینانه، سوءمدیریت است. در حالی که 16 درصد جمعیت کشور در تهران بسر میبرند اما دولت بیش از 30 درصد بودجه حمل ونقل را به تهران اختصاص میدهد، در صورتی که مردم دیگر نقاط کشور حق دارند دولت به آنها نیز توجه کند.
حمل و نقل تک محوری نیست و مجموعهای از ناوگانهای مختلف اعم از تاکسی، مینی بوس، ون، اتوبوس و مترو را شامل میشود، باید بر لزوم هماهنگی خدمات در همه زمینهها تاکید کرد و وقتی کارکرد دیگر وسایل نقلیه کاهش مییابد فشار مردم برای استفاده از مترو بیشتر میشود اما ساخت مترو طولانی است و خرید واگن آن نیز در یک فرآیند طولانی انجام میشود.