سایمون براتون كه از نزدیك شاهد یك مراسم ارائه سماع توسط دراویش تركیه بوده، دیدههای خود را اینطور مینویسد:«آن ها پس از ادای احترام به محضر استاد خود (شیخ)، از او اجازه دخول به صحنه رقص سماع را دریافت میكنند.با توازنی خاص ردای سیاه را از تن درآورده و با لباس سفید بلند خود، با ضرباهنگی موزون، به چرخش برخلاف عقربههای ساعت میپردازند. دست راست درویشها به سمت آسمان و دست چپ آن ها به سمت زمین اشاره میكند، گویی میان دو دنیا پلی برقرار كرده باشند.مراسم سماع با نظمی خاص، فضای عجیبی را ایجاد میكند. این چرخش دوار رقص نیست، بلكه نوعی عبادت است.»
به گزارش پایگاه تحلیلی - خبری ایران بالکان (ایربا)«نائیل كزوا» شیخ تاریخیترین خانقاه استامبول یعنی «گالاتا»هم میگوید:«همه عناصر كائنات در حال چرخش هستند، از ریزترین ذره تا بزرگترین سیاره.چرخش ما نیز به معنای همسو شدن با خالق جهان است.
اگرچه به حالت سماع میرسیم اما هوشیاری خود را از دست نمیدهیم. ما مرحلهای از عروج روح از بدن و نزدیكی به حضرت حق را تجربه میكنیم، ولی با هوشیاری كامل.»
اداره مزار مولانا و برگزاری مراسمها در دست «چلبی»هاست؛ چلبی به زبان تركی قدیم یعنی «آقا» كه به فرزندان و نوادگان ذكور مولوی میگویند. هماكنون «فاروق چلبی» شیخ و بزرگ قونیه است.
او كه نسل بیست و دوم مولانا است، فارسی نمیداند و قادر به خواندن اشعار جد بزرگش نیست.
نكتهای كه دكتر «ابوالقاسم تفضلی»در همایش «آموزههای مولانا برای انسان معاصر»هر چند نه مستقیماً به او، به آن اشاره كرد:«امروز حتی یك نفر، تاكید میكنم حتی یك نفر از سماعكنندگان، فارسی نمیدانند...»
پربیننده ترین پست همین یک ساعت اخیر