اطلاع دقیق اسرائیل از حضور مقامات ارشد نیروی قدس سپاه در ساختمان کنسولگری ایران در دمشق بار دیگر نشان داد که نفوذ نیروهای اطلاعاتی در دستگاههای امنیتی و نظامی ایران بسیار جدی است.

عصرایران ؛‌ جلیل بیات - روز گذشته ارتش اسرائیل در یک حمله هوایی به ساختمان کنسولگری ایران در دمشق 7 عضو ارشد سپاه پاسداران را به شهادت رساند. در این باره 4 نکته قابل توجه است:

1- این نخستین بار نیست که اسرائیل اماکن دیپلماتیک ایران را مورد تعرض قرار می دهد. در بهمن 1362 نیروهای اطلاعاتی اسرائیل در یک بسته پستی، کتابی نفیس را برای علی اکبر محتشمی پور، سفیر ایران در دمشق ارسال کردند که در آن یک بمب کار گذاشته شده بود. البته محتشمی پور از این سوءقصد جان سالم به در برد. با این حال آن حادثه بیشتر نوعی عملیات تروریستی محسوب می شود که اسرائیل در سال های اخیر حتی در خاک ایران نیز بارها انجام داده است.

اما حادثه روز گذشته به لحاظ ابعاد و شکل اجرای آن نوعی عملیات جنگی بود که علیه کنسولگری که جزئی از خاک ایران محسوب می شود، انجام گرفت. لذا می توان گفت این مهم ترین اقدام نظامی اسرائیل علیه ایران در 45 سال گذشته بوده است. از سوی دیگر باید گفت در ماههای اخیر این دومین تجاوز نظامی به خاک ایران (بعد از قضیه پاکستان) محسوب می شود. اینکه شرایط بین المللی این تجاوزات را به ایران تحمیل کرده است یا برخی تصمیمات داخلی و بعضا اشتباه یا بی تصمیمی ها چنین شرایطی را ایجاد کرده است قابل بررسی است. با این حال عادی شدن این موضوع بسیار خطرناک است.

2- اطلاع دقیق اسرائیل از حضور مقامات ارشد نیروی قدس سپاه در ساختمان کنسولگری ایران در دمشق بار دیگر نشان داد که نفوذ نیروهای اطلاعاتی در دستگاههای امنیتی و نظامی ایران بسیار جدی است.

در دفعات قبلی نیز عملیات های اسرائیل بر پایه یک نفوذ اطلاعاتی دقیق و مطمئن انجام گرفته بود. لذا اگرچه برخی تمایل دارند موضوع نفوذ دستگاههای جاسوسی غربی و اسرائیل را به رقبای سیاسی تقلیل دهند، اما به نظر می رسد لزوم پالایش اساسی در دستگاههای امنیتی و نظامی کشور غیرقابل کتمان است.

3- در یادداشت دیگری به یکی از اهداف احتمالی اسرائیل از این اقدام پرداخته شد. با این حال می توان اهداف دیگری را نیز برای این حمله نظامی اسرائیل متصور شد. جدا از اهداف تاکتیکی همچون حذف برخی از سران ارشد سپاه در منطقه یا ارسال پیام به ایران، می توان این اقدام را تلاش اسرائیل برای کشاندن ایران به یک جنگ منطقه ای هم دانست.

البته چنین هدفی، زمانی قابل تصور است که اسرائیل از حمایت آمریکا مطمئن باشد. اسرائیل اکنون در غزه و تا حدودی در شمال اسرائیل با حزب الله در جنگ است. گشودن جبهه دیگری با ایران دیوانگی است. اگرچه نمی توان اشتباه محاسباتی رهبران اسرائیل را نیز در نظر نگرفت، اما ایران باید اصل را بر این بگذارد که اسرائیل از عدم آسیب جدی در ورود به جنگ با ایران مطمئن است که می تواند دلیلی بر اطمینان از پشتیبانی آمریکا باشد.

4- ایران نباید در پاسخ به این تجاوز آشکار اسرائیل عجله کند. بلکه ابتدا باید در بُعد دیپلماتیک به اجماع سازی بین المللی در محکومیت اقدام اسرائیل و حق ایران برای پاسخ مشروع اقدام کند. با نمونه برداری از محل کنسولگری و بقایای موشک ها و یا به هر طریق دیگر اثبات کند که اسرائیل چنین اقدامی را که نقض صریح حقوق بین الملل بوده انجام داده است.

سپس در زمان و مکان مناسب پاسخی قاطع به هدفی معتبر و مهم نظامی اسرائیل بدهد. بدین ترتیب ایران هم به انزوای بین المللی اسرائیل در این موضوع دست خواهد یازید و هم پاسخی معتبر و مشروع خواهد داد و هم مانع از سوءاستفاده اسرائیل از هرگونه پاسخ نامتناسب ایران خواهد شد.