عصرایران؛ محمد مهدی حیدرپور - اشیا روزمره با قابلیت ارتباط به شبکه که می توانند داده ها را جمع آوری کرده و به اشتراک بگذارند یا از راه دور کنترل شوند - اینترنت اشیا - تغییر روشی که ما با جهان اطراف خود در تعامل هستیم با ترکیب فیزیکی و دیجیتالی که تحت عنوان "فیجیتال" شناخته می شود را وعده می دهند.
به گزارش "گروه علم و فناوری" عصرایران، به عنوان مثال، دوربین سوشیالمتیک از پلاروید را مد نظر قرار دهید. سوشیالمتیک، دوربین های چاپ فوری پلاروید که در سال های 1960 معرفی شدند را به یک دوربین دیجیتال شبکه شده با چاپگر داخلی که امکان به اشتراک گذاری مستقیم عکس ها در شبکه های اجتماعی را فراهم می کند به روز رسانی کرده است.
شاید این پرسش مطرح شود که آیا حضور آنالوگ در دنیای دیجیتال تنها نوستالژی برای روزهای گذشته محسوب می شود یا روندی رو به رشد است؟ با در نظر گرفتن دوربین پلاروید می توان گفت هر دو. مفهوم چنین دوربین هیبریدی فیزیکی-دیجیتالی ابتدا در سال 2009 شکل گرفت، در سال 2012 هرچه بیشتر توسعه یافت، در ماه می 2013 رونمایی شد و عرضه آن در سال 2015 برنامه ریزی شده است. حال این پرسش مطرح می شود چرا به ثمر نشستن طرح مذکور چنین زمانبر بوده است؟ در پاسخ، شاید به این خاطر بوده است که تنها طی سال های اخیر رویکرد اینترنت اشیا موجب تجدید نظر مردم و علاقه آنها به اشیا هیبریدی آنالوگ-دیجیتال شده است.
پیوند عناصر فیزیکی و دیجیتال در حوزه های دیگر مانند بازی های ویدیویی و اسباب بازی ها نیز قابل مشاهده است. استودیوهای بزرگ مانند دیزنی و اکتیویژن بخش های بازی ویدیویی و اسباب بازی خود را ادغام کرده و تجربه هایی بدون مرز و هیجان انگیز تحت عناوینی مانند "اسکای لندرز" و "دیزنی اینفینیتی" را رقم زده اند. این بازی ها شامل مجسمه های واقعی می شوند که می توانند از طریق تصویربرداری دیجیتال وارد بازی ویدیویی شوند و از این رو شخصیت های آنها می توانند در دنیای بازی ویدیویی جان بگیرند.
این قبیل بازی ها به موفقیتی چشمگیر دست یافته اند و به عنوان مثال اسکای لندرز آمار فروش 175 میلیون اسباب بازی را به ثبت رسانده و موفق شده است در فهرست 20 فرانچایز بازی ویدیویی پر فروش قرار بگیرد. نتایجی مشابه برای دیزنی اینفینیتی و آزمو نیز شکل گرفته اند. تقاضا برای اسباب بازی واقعی در دنیای بازی دیجیتال زمینه ساز شکل گیری ژانر کاملا جدید بازی های "فیجیتال" هیبریدی شده است.
اما چه چیزی تجربه ما از دنیای آنالوگ و اشیا فیزیکی حتی در دنیای دیجیتالی امروز را تا این حد جادویی و دوست داشتنی می سازد؟ با نگاهی به گذشته و دوران کودکی، انسان از طریق لامسه جهان اطراف خود را برای نخستین بار درک و حس می کند. ماهیت مادی اشیا، رنگ، بافت، شکل، اندازه، وزن و بو حواس ما را درگیر می کنند. بر همین اساس است که بسیاری از مردم همچنان کتاب های واقعی را به کتاب های الکترونیک ترجیح می دهند. بدون تردید، احساس گرم کاغذ کتاب در برابر سردی پلاستیک و فلز تجربه بهتری برای ما رقم می زند.
حتی در بازاری که به طور فزاینده تحت سلطه خرید آنلاین قرار گرفته، تعامل فیزیکی با محصولات همچنان پرطرفدار است و فروشگاه های فیزیکی نقش مهمی را در سیستم خرید و فروش ایفا می کنند. برندهای مطرحی همچون اپل حساب ویژه ای روی فروشگاه های خود باز می کنند زیرا تجربه و تعامل فیزیکی با محصولات این شرکت ها در قلب تجربه خرید قرار دارد.
ما در عصری به طور فزانیده دیجیتال زندگی می کنیم اما با این وجود آرزو برای آنالوگ دوباره پدیدار شده است. به رغم تمامی پیشرفت ممکن از طریق دیجیتالی شدن جهان، جنبه فیزیکی عمیقا در آرایش زیست شناسی و روانی ما و این که جهان را چگونه حس می کنیم حک شده است.
برای خواندن مطالب بیشتر در زمینه علم و فناوری به اینجا مراجعه کنید.