خسرو ابراهیمی نیا، رییس اتحادیه تالارهای پذیرایی می گوید: یک تالار پذیرایی گاهی 8 ماه از سال را بیکار است و تنها 4 ماه کار می کند.
او توضیح می دهد: یک ماه، صَفَر است، یک ماه، محرم، یک ماه، رمضان. دو دهه هم ایام سوگواری فاطمیه. از طرفی شهادت 12 امام معصوم هم در طی سال داریم و خودِ مراسم هم معمولاً در روزهای هفته برگزار نمی‌شود و فقط پایان هفته‌ها امکان برگزاری مراسم جشن وجود دارد.
به گفته ابراهیمی‌نیا، طبق آخرین آمار یک تالار پذیرایی به طور میانگین، 120 تا 130 مراسم در سال برگزار می کند اما هنگام پرداخت مالیات و عوارض آن مبنای کار تالار را یکساله قرار می دهند. از طرفی صاحب تالار باید حقوق کادر و پرسنل خود و کرایه سالن را هم هر ماه پرداخت کرده و از سالن به عنوان یک محل لوکس، مراقبت کند.
او با گلایه از مالیات بر ارزش افزوده 9 درصدی، ادامه می دهد: ما موظفیم این مالیات را روی قیمت‌های منو اضافه کنیم و همین باعث می شود بازار کار ما کساد شود چرا که قیمت ها بدون افزایش کیفیت ناخودآگاه بالا می رود. کار به جایی رسیده که برخی از تالارها، خود به جای مشتری این مالیات را پرداخت می کنند تا مشتری را از دست ندهند.
به گفته او همه این کسادی ها باعث می شود ناخودآگاه مشتری هم که انتظار کیفیت بالا و قیمت پایین دارد، به سمت باغ تالارهای ارزان قیمت اما زیرزمینی و غیر مجاز کشیده شود.