عصر ایران؛ سواد زندگی؛ مریم طرزی- نگهداشتن چراغ امید در تاریکترین شبهای زندگی آسان نیست. گاهی اوقات، به ویژه زمانی که همه چیز بر ضد شما و حتی همه انسانها به نظر میرسد، قانع کردن خود به اینکه وضعیت ناامیدکننده است، آسان مینماید. با این حال، خردمندانه است که بدون توجه به اینکه شرایط برای شما و اطرافیانتان چقدر سخت به نظر میرسد، به امید چنگ بزنید.
در این مقاله جامع، به بررسی ۱۰ دلیل علمی و فلسفی میپردازیم که ثابت میکند چرا باید همواره به فردا امید داشت. از تاثیر امید بر سلامت روان گرفته تا نقش آن در موفقیتهای شخصی، این راهنما به شما کمک میکند دیدگاه خود را تغییر داده و تابآوری درونی خود را تقویت کنید.

آینده ممکن است به دلیل شرایط شخصی شما یا رویدادهای سیاسی، در این لحظه تاریک و ناامیدکننده به نظر برسد. اما حقیقت این است که شما نمیتوانید آینده را با درجهای از اطمینان پیشبینی کنید. هیچکس دیگر نیز نمیتواند این کار را انجام دهد. اغلب اوقات، رویدادها آنگونه که فکر میکردید وحشتناک نخواهند بود.
همیشه خردمندانه است که در خانه ذخایری برای مواقع اضطراری داشته باشید و سیاستهای مناسبی برای آمادهسازی در برابر رویدادهای غیرمنتظره اتخاذ کنید.
با این حال، استرس داشتن درباره چیزهایی که هنوز رخ ندادهاند بیهوده است، به ویژه اگر کنترل صفری بر آنها داشته باشید. در عوض، هدف خود را بر زندگی کردن و لذت بردن از هر لحظه، همانطور که رخ میدهد، قرار دهید.
آیا تا به حال با کسی ملاقات کردهاید که با وجود دارایی بسیار کم و زندگی در سختی نسبی، راضی و خوشنود باشد؟
چنین افراد خردمندی درک میکنند که تجربههایشان، آنان را تعریف نمیکند. شما میتوانید از یک تجربه ناخوشایند عبور کنید، مشاهده کنید که چه احساسی در شما ایجاد میکند و سپس آن را رها کنید.
لازم نیست آن تجربه را جذب کنید و خود تبدیل به آن شوید. آن تجربه نباید به بخشی از هویت شما تبدیل شود. شما میتوانید انتخاب کنید که بدون توجه به سختی شرایط، لبخند بزنید و تلاش کنید.
میتوانید انتخاب کنید که نعمتهایی را که دارید بشمارید، نه آنچه را که ندارید.
اگر به دنبال زشتی در جهان بگردید، آن را خواهید یافت. با این حال، عکس این قضیه نیز همواره صادق است. اگر به اطراف خود نگاه کنید، به همان اندازه که زشتی میبینید، زیبایی نیز مشاهده خواهید کرد.
همیشه عشق و زیبایی وجود دارد، حتی زمانی که فضای ژئوپلیتیک در تاریکترین حالت خود باشد.
برای نمونه، زیبایی در نگاه پرمهر والد به کودکش وجود دارد. همچنین ممکن است زمانی که یک گل زرد کوچک و یکتا از میان ترکهای پیادهروی مرکز شهر سر برمیآورد، یا زمانی که معشوقی فداکار از شریک بیمار خود پرستاری میکند، آن را مشاهده کنید.
عشق و پاکی در همه جا وجود دارد و همیشه وجود خواهد داشت، مشروط بر اینکه بدانید چگونه جستجو کنید. تا زمانی که در جهان زیبایی وجود دارد، امید نیز هست.
زمانی که ممکن است، سعی کنید بر جنبههای مثبت تمرکز کنید، بدون آن که جنبههای منفی را انکار نمایید.

آیا تا به حال احساس کردهاید کاملاً تنها هستید؟ اگر چنین است، به طور کامل از آزاردهنده و ناآرام بودن آن احساس آگاه خواهید بود. با این حال، در حقیقت، هیچکس هرگز کاملاً تنها نیست.
بسیاری از افراد در مرحلهای از زندگی، آن تنهایی گزنده را احساس کردهاند و خواهند کرد. حتی در پایینترین نقطه زندگی شما، میلیونها فرد دیگر در آن لحظه به همان اندازه شما تنها خواهند بود.
هیچکس با احساساتش تنها نیست، حتی زمانی که اینگونه به نظر میرسد. جایی، کسی احساس مشابه شما را دارد.
وقتی احساس ناراحتی میکنید، به سوی دیگران دست دراز کنید. مطمئناً حداقل یک عضو خانواده، دوست یا همکار وجود دارد که مایل باشد به حرفهای شما گوش دهد.
هرگز از کمی تکیه کردن به دیگران نترسید. بیشتر مردم ترجیح میدهند که شما از آنها درخواست کمک کنید تا اینکه درباره انجام کاری مخرب توسط شما بخوانند و آرزو کنند که میتوانستند کاری برای کمک به شما انجام دهند.
وقتی مردم شما را ناامید میکنند یا به شما خیانت میکنند، دیدن بدترین وجه انسانیت و پرورش برخی احساسات انسانگریز آسان است. هیچکس کامل نیست.
هر فردی نقصهای شخصیتی و یک یا دو ویژگی ناسالم دارد. با این حال، تنها افرادی که دچار اختلال شخصیت ضداجتماعی هستند، فاقد وجدان و قادر به احساس پشیمانی نیستند.
بیشتر مردم وقتی به دیگران آسیب میزنند احساس بدی دارند و ترجیح میدهند مفید باشند تا مضر.
انسانیت را بر اساس تجربههای منفی که با چند فرد بد داشتهاید قضاوت نکنید. از این فرض که فرد دیگر کاملاً وحشتناک است فقط به این دلیل که کامل نیست، اجتناب کنید. به جای عصبانی بودن از مردم به دلیل کامل نبودن و اشتباه کردن، از انتظار بیعیب و نقص بودن دیگران دست بردارید.
رنج بخشی از شرایط انسانی است. نگرش شما نسبت به رنج، شما را تعریف میکند. شما میتوانید اجازه دهید مشقتهایی که با آنها روبرو میشوید شما را تلخکام کنند یا اجازه دهید به شما نیرو ببخشند. اگر خردمند باشید، از رنج هر آنچه میتوانید میآموزید.
به یاد داشته باشید که چیزهایی که اکنون از سر میگذرانید ممکن است دیدگاهی را برای شما فراهم کند که برای کمک به شخص دیگری که در مرحلهای از آینده از همان چیز رنج خواهد برد، لازم است.
برای مثال، فرض کنید یک زن جوان اولین شکست عاطفی خود را تجربه میکند. زندگی کردن از طریق این تجربه ممکن است به او امکان دهد بیست یا سی سال بعد، دخترش را از اولین شکست عاطفی عبور دهد.
شما تا این لحظه از زندگی خود دوام آوردهاید. این واقعیت که شما با وجود هر رنجی که ممکن است تحمل کرده باشید هنوز اینجا هستید، به این معنی است که اوضاع هرگز آنقدر که فکر میکردید ممکن است تاریک باشد، نبوده است.
از آنجا که شما قبلاً از تجربههای ناخوشایند گذر کردهاید و جان به در بردهاید، چرا این بار باید متفاوت باشد؟ کمی ایمان داشته باشید که همه چیز به بهترین شکل ممکن پیش خواهد رفت، حتی زمانی که احتمالات غیرقابلعبور به نظر میرسند.

اگر در برابر تغییر مقاومت کنید، بیشتر از آنچه باید رنج خواهید برد. فصلها و فرآیند پیری به بشریت نشان میدهند که تغییر بخش طبیعی زندگی است.
تغییر اجتنابناپذیر است، بنابراین همه انسانها باید یاد بگیرند که آن را بپذیرند، هرچند گاهی میتواند دردناک باشد.
این کار آسان نیست، اما شما در صورت لزوم نیاز به رها کردن دارید و دیگران نیز همینگونه هستند.
نکته زیبا در مورد تغییر این است که آنچه پس از آن میآید همیشه آنقدر که ممکن است انتظار داشته باشید ناخوشایند نیست.
برگها ممکن است در پاییز از درختان بریزند، اما هر بهار جوانهها و شکوفههای جدید دوباره روی درختان شکل میگیرند.
وقتی مردم و چیزها را رها میکنید، گاهی جا برای افراد و تجربههای دیگر باز میکنید.
همه موجودات زنده گرانبها و زیبا هستند، از جمله شما. شما اینجا هستید، بنابراین ارزش دارید و امید وجود دارد. اگر به آن فکر کنید، شما تنها به دلیل وجود داشتن، در زندگی برنده شدهاید.
وجود شما به این معنی است که سلول اسپرمی که به تشکیل شما کمک کرد، در مسابقهای با حدود صد میلیون سلول اسپرم دیگر برنده شد.
شما به طرز قابلتوجهی خوششانس هستید که اصلاً زنده هستید. این واقعیت به تنهایی باید شما را به امیدوار ماندن ترغیب کند.
گاهی اوقات چیزهایی را تجربه خواهید کرد که شما را اندوهگین میکند. غم بخشی از زندگی است. با این حال، غم یک چیز دائمی نیست و شادی نیز چنین نیست. هر دو احساس بخشی از وجود انسان هستند.
اگر درکی از غم نداشتید، برای مواقعی که احساس شادی عمیق میکنید، قدردانی کافی نمیداشتید.
در حالی که گاهی احساس اندوه خواهید کرد، زندگی ادامه خواهد یافت.
اوقات خوش دوباره اتفاق خواهند افتاد. بنابراین، هر دلیلی برای امیدوار بودن و اجتناب از سقوط در پرتگاه ناامیدی وجود دارد.
امیدواریم اکنون احساس الهام بخشی برای امیدوار ماندن داشته باشید، حتی در طول چالشبرانگیزترین مصیبتهای زندگیتان.
لطفاً هر زمان که خود را در پایینترین نقطه احساس میکنید، این مقاله را دوباره بخوانید و اجازه دهید به شما یادآوری کند که خود را محکم نگه دارید.
پرسید:
"بهارتان چگونه است؟"
گفتم:
"ما زاده ی سرزمین خشکیم
راضی به بنفشه ای
-اگر آید!"
"محمد زُهری"
کانال تلگرامی سواد زندگی: savadzendegi@