نویسندهٔ وبلاگ «درویشی نشسته بر پوست پلنگ» در مطلبی نوشت:
مطلبی دیدم از مرحوم مطهری ،درباره ی یک مساله ی مبتلا به جامعه.خاطره ی جالبی هم داشت .
این هم عبارت شهید مطهری است:
"….خلاصه آنچه در آنجاها گفته ایم این است میان عادت و طبیعت وجه مشترک وجود دارد و وجوه امتیاز . وجه مشترک این است که عادت نیز مانند طبیعت ،تمایل و لذت به وجود می آورد به طوری که ترک آن رنج آور است.درحدیث هست که برای آزمایش نیکی مردم به طول رکوع و سجود آنها نگاه نکنند زیرا آن عادت است،اگر نکند ناراحت می شود،بل که خوبی مردم را از طریق راستی و امانت آنها بسنجید.
لهذا می بینیم افرادی را که نهایت شقاوت را در مواردی انجام می دهند و در عین حال مستحبات مخصوصی را که به آنها عادت کرده اند ترک نمی کنند.
آقای هاشمی می گفت:”ما دزدی را در باغ پسته ی خودمان گرفتیم و او ضمن التماس می گفت خواهش می کنم ولم کنید که جلسه ی قرآن دیر می شود!”یادداشت های شهید مطهری جلد ۸ صفحه ۲۷۳