آقای احمدی نژاد! قزوینی‌ها هم به پرسپولیسی‌ها علاقه دارند

لیگ فوتبال دهم پایانی تلخ برای شیوه خاص عدالت گستری محمود احمدی نژاد در حوزه فوتبال بود؛ پایانی كه باعث شد بتوان به رئیس دولت این پیغام را داد كه همیشه ساده ترین راه، بهترین راه نیست و نمی توان برای رسیدن به ایده آل ها، همه مسیرها را دور زد كه اگر چنین بود، توسعه یافتگی نیاز به سالها برنامه ریزی و سختكوشی نداشت و در همین فوتبال، ایران سرآمد جهان بود و وعده دكتر مبنی بر حضور تیم ایران در جمع چهار تیم جام جهانی 2010، با عدم صعود ایران به این رقابت ها، رنگ نمی باخت. اما اگر بر این شیوه هنوز اصراری وجود دارد، می توان دو تیم دیگر را همچون پاس و پیكان خصوصی كرد.

به گزارش آینده؛ سیاست غلط انتقال تیم های ساكن در استان تهران به سایر استان ها یكی از شعارهایی بود كه دولت نهم با اصرار فراوان به آن پرداخت و هر چند ابتدا با استقبال شهرستانی ها، چنین متبادر شد كه این رویكرد یك اتفاق مثبت و حركتی در جهت احیای تیم های استانی بوده كه علی رغم حضور در لیگ برتر، از فقر تماشاگر و طرفدار رنج می برند و البته امكانی برای معرفی ستاره های فوتبال دیگر استان ها در سطح حرفه ای فوتبال ایران است، اما مرور زمان نشان داد نباید به نتایج مقطعی دل خوش كرد و در بلندمدت اتفاقاتی وارونه با دستاوردهای تبلیغاتی ابتدایی حاصل آمد.

پاس تهران كه با رفتن مصطفی آجورلو، مدیر موفق این مجموعه از نیروی انتظامی، مشخص شد قرار است در مسیر انحلال قرار بگیرد، با رایزنی همدانی های دولت و برخی دیگر از مسئولان به این استان هدیه داده شد و پروژه ای كلید خورد كه خوشبختانه وسعت فراوانی نیافت. اما هزینه قابل توجهی در برداشت. پیكان هم با فاصله ای قابل ملاحظه راهی قزوین شد تا قزوینی ها در تیم داری از همدانی ها عقب نیفتند و در آخر، این شاهین پارس جنوبی بود كه اندكی آن طرف تر تقدیم بوشهری ها شد.

اوضاع در ابتدای امر مناسب به نظر می رسید و همه راضی بودند اما وضعیت قابل قبول این تیم ها چندان دوامی نداشت و آهسته آهسته عوارض طرحی كه عقبه كارشناسی قابل دفاعی نداشت، بروز و نمود پیدا كرد.

مهم ترین مصیبتی كه مدیران این باشگاه ها دچارش بودند، عدم تعریف ردیفی برای پرداخت اعتبارات میلیاردی مورد نیاز برای اداره شان بود. استانداری ها و نهادهای دولتی كه ردیف های بودجه شان كاملاً مشخص است، در قبال اینكه باید از كدام محل چندین میلیارد تومان را در چند فقره چك برای اداره تیم هزینه نمایند وا مانده بودند و با محدودیت های قانونی روبرو بودند كه با تصویب برنامه پنجم توسعه كشور كه بر مبنای آن پرداخت هزینه از اعتبارات دولتی برای ورزش حرفه ای ممنوع شده، این محدودیت به مسدودیت مبدل شده و با ساختار ناقص حرفه ای گری فوتبال ایران، كار به جایی خواهد رسید كه باشگاه های مذكور محتاج هزینه های اولیه شان باشند.

مشكل دیگر هم هزینه هایی بود كه شكست های این تیم برای مسئولان استان ها به همراه می آورد و ایشان كه تصور می كردند یك پوئن تبلیغاتی مناسب به دست آورده اند را با چالشی جدی و مستمر در طول سال روبرو ساخته بود كه نه جرات پس دادنش را داشتند و نه توان حفظ كردنش به چشم می خورد.

همین مسائل و همچنین كشف هزار و یك پدر و مادر برای تیم های انتقال یافته به استان ها و در نتیجه شكل گیری مدیریت های متزلزل در این باشگاه ها باعث شد، این تیم ها روی چمن لیگ برتر دهم هم نتوانند كاری از پیش ببرند و پس از حضور قابل هضمی كه در ادوار گذشته لیگ برتر داشتند، چوب آزمایش و خطای دولت را خوردند و به لیگ یك رفتند. اگرچه شاهین با اختلافی میلیمتری در لیگ برتر باقی ماند و یك سال آوانس گرفت، اما همدانی ها و قزوینی ها به اندازه بوشهری ها خوش شانس نبودند و تیم هایشان كه همان پاس و پیكان باشد، خیلی راحت سقوط كردند و اینچنین بود كه یكباره سیاست توزیع عدالت در فوتبال از طریق تمركززدایی تیم های ورزشی و بخشیدن به استان های دیگر شكست خورد.

حال با آنچه در روز دیگر لیگ برتر دهم قطعیت یافت، مردم قزوین و پاس قطعاً احوال خوشی ندارند و از رئیس دولت توقع دارند فكری به حال این عزیزان بكند تا روحیه ایشان بهبود یابد و پس از سقوط آزاد تیم های اهدایی به دستور رئیس جمهور، یك اقدام مشابه رخ دهد. اما كدام تیم ها را در این اوضاع می توان اهداء كرد؟ پاسخ روشن است: استقلال و پرسپولیس.

این دو تیم كه رئیس جمهور نزدیك به دو سال پیش دستور خصوصی سازی اش را داده بود، هنوز خصوصی نشده و شرایطش برای واگذاری فراهم است و اگر به لیگ یك هم سقوط كند، اتفاق خاصی نمی افتد كه اگر قرار بود بیفتد، برای پاس با پنجاه سال سابقه می افتاد. آقای احمدی نژاد باید مدنظر داشته باشد قزوینی ها علاقه خاصی به پرسپولیس و به خصوص سرپرستش حبیب كاشانی دارند و مدیریت استقلال را هم پس از انتقال می توانند همچون مدیریت پاس به كاظم اولیایی بسپارند. پیشنهاد خوب و عملی تر از چهارمی ایران در جام جهانی است، امیدواریم آقای رئیس جمهور رویش فكر كند!