حسین شریعتمداری در سرمقاله امروز خود در كیهان با عنوان«از بنی امیه تا بنی فتنه» نوشت:
این روزها در پی افشای چهره واقعی جریان انحرافی كه قبل از همه، اعتراض اصولگرایان و توده های عظیم مردم را در پی داشته و دارد، برخی از عوامل بیرونی و داخلی فتنه 88 دقیقا مانند اسلاف فكری و كاخ سبزنشین خود در «شام»، زبان به ملامت مردم مومن و چهره های اصولگرا گشوده و حمایت آنان از دولت احمدی نژاد را با این استدلال كودكانه زیر سؤال می برند كه چرا علی رغم حضور این جریان انحرافی در كنار رئیس جمهور، از آقای احمدی نژاد حمایت كرده بودید؟!
فلان نماینده مجلس رگ گردن به عصبانیت یا در تظاهر به عصبانیت سیخ می كند و فریاد برمی آورد «كسانی كه برای احمدی نژاد از سر و كول هم بالا می رفتند، امروزه منتقد شده اند»!
آن دیگری كه در حمایت از فتنه آمریكایی- اسرائیلی 88 همه حیثیت خود را یكجا به قمار آورده و باخته است به زعم خود، هشدار می دهد كه «چرا به توصیه های ناقدان - بخوانید سران فتنه- توجهی نكردید و آن هشداردهندگان را از میدان به در كردید كه اكنون شاهد حضور و فعالیت جریان انحرافی باشید»؟! و ....
اكنون باید از این حامیان فتنه 88 و نان به نرخ روزخورهای حرفه ای پرسید؛ آیا كسانی كه بلافاصله پس از مشاهده اولین نشانه های انحراف به مقابله با آن برخاسته اند قابل ملامت هستند یا شما كه از نوك پا تا فرق سر در فتنه آمریكایی- اسرائیلی 88 فرو رفته بودید و با مشاهده صدها سند غیرقابل انكار از وابستگی سران و عوامل فتنه به مثلث آمریكا، انگلیس و اسرائیل، نه فقط زبان به كام كشیده بلكه با همه توان در خدمت بیگانگان قرار گرفته بودید؟!
شما دقیقاً مانند عوامل بنی امیه، هنگامی كه طلحه و زبیر در ركاب رسول خدا (ص) شمشیر می زدند و در بیعت با علی علیه السلام بودند با آنان دشمنی می ورزیدید و بلافاصله پس از آن كه جبهه حق را ترك كردند و ساز مخالفت نواختند، سالوسانه آنان را به نقد كشیدید و در باطن با آنها احساس همراهی و همنوایی كردید. آیا می توانید ارتباط نه چندان پنهان خود با جریان انحرافی را انكار كنید؟
مگر جریان انحرافی چه می گوید و چه می كند كه شما هزاران برابر زشت تر و پلشت تر از آن را نگفته و نكرده اید؟
اكنون روی سخن با جماعت اندك و فرو پاشیده فتنه گران 88 است و باید خطاب به آنان گفت؛ آیا شما كه مانند یهود بنی قریظه و بنی نضیر، چشم و گوش بسته و دست از تفكر و تعقل شسته از گروه و حزبی كه به آن وابسته اید اطاعت می كنید و با وجود روشنی و بدیهی بودن حقایق، به خاطر وابستگی جبهه ای و حزبی دست از باطل نمی كشید و عنان خود را به دست دشمنان تابلودار اسلام و انقلاب و مردم كشورتان سپرده اید، مصداق واقعی «تعصب جاهلی» و «ارتجاع كور» نیستید؟
و آیا توده های عظیم مردم اصولگرا كه به پیروی از امیرمومنان(ع)، مواضع و عملكرد اشخاص را با معیار «حق» می سنجند و نه حق را با اشخاص؟! و هر جا انحرافی ببینند به مقابله برمی خیزند شایسته تقدیر نمی باشند؟!